blow hot or cold
хіста́цца, вага́цца, праяўля́ць нерашу́часьць, ста́ла мяня́ць по́гляд
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
зату́хнуць, ‑не; пр. затух, ‑ла; зак.
1. Перастаць гарэць; патухнуць, пагаснуць. Агонь затух. Лямпа загухла. // перан. Заціхнуць, аслабнуць, спыніцца. Спрэчкі затухлі. □ Не паспела яшчэ затухнуць рэха, як за густымі елкамі, дзе знік заяц, пачуўся страшэнны лямант. Ляўданскі.
2. Спец. Паступова слабеючы, перастаць вагацца, спыніцца (пра радыёхвалі і пад.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
vacillate [ˈvæsəleɪt] v. fml (against, over) хіста́цца, вага́цца;
She’s still vacillating what to do. Яна яшчэ не вырашыла, што рабіць.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
вібрыёны
(фр. vibrion, ад лац. vibrare = дрыжаць, вагацца)
бактэрыі ў форме сагнутых палачак або косак, напр. узбуджальнікі халеры.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Вэ́гаўка ’гушкалка’ (Сцяшк. МГ). Мабыць, фанетычная трансфармацыя слова *вага́ўка (да вага́цца ’калыхацца, гайдацца’). Вэ́гаўка атрымала свой вакалізм ‑э́‑ па суадносінах тыпу багно́ — бэ́гна, барса́ць — бэ́рсаць, вархо́л — вэ́рхал (дзе пад націскам нібы «аднаўляецца» э).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
schwánken
vi
1) хіста́цца, гайда́цца
2) вага́цца, мець сумне́нні, быць у нерашу́часці
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
think little of
а) лічы́ць нява́жным або́ бязва́ртасным
б) не вага́цца, не хіста́цца
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
hover
[ˈhʌvər]
v.i.
1) (over) луна́ць, лётаць над адны́м ме́сцам; вісе́ць, узвыша́цца
2) быць, знахо́дзіцца паблі́зу
3) вага́цца, хіста́цца
to hover between life and death — вага́цца памі́ж жыцьцём і сьме́рцяй, быць блі́зкім да сьме́рці
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
záudern
vt (mit D) мару́дзіць, прамару́джваць, вага́цца
óhne zu ~ — не мару́дзячы, без вага́нняў
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Сумнява́цца ’адчуваць няўпэўненасць, быць няпэўным, вагацца’ (ТСБМ, Некр. і Байк., БРС, Касп.), сумнева́цца ’тс’ (Цых.). Укр. сумніва́тися, рус. сомнева́ться, дыял. сумнева́ться, серб.-харв. су́мњати ’сумнявацца, падазраваць’, балг. съмня́вам се ’сумнявацца’. Ітэратыў да прасл. *sǫmьněti (гл. сум, сумненне) з суф. ‑eva‑.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)