закарэ́ць сов. заскору́знуть; загрязни́ться; (затвердеть) засо́хнуть; (о глазах — ещё) зали́пнуть;

гразь ~рэ́ла — грязь заскору́зла (засо́хла);

бінтэ́ў — бинт заскору́з (загрязни́лся);

во́чы ~рэ́лі — глаза́ зали́пли

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накла́дывать несов., в разн. знач. наклада́ць, накла́дваць;

накла́дывать лак наклада́ць (накла́дваць) лак;

накла́дывать бинт наклада́ць (накла́дваць) бінт;

накла́дывать дрова́ наклада́ць (накла́дваць) дро́вы;

накла́дывать отпеча́ток наклада́ць (накла́дваць) адбі́так;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эласты́чны

(н.-лац. elasticus, ад гр. elastikos = пругкі)

1) пругкі, гнуткі, здольны расцягвацца і вяртацца ў ранейшы стан (напр. э. бінт, э-ыя калготкі);

2) перан. мяккі, плаўны, павольны (напр. э-ыя рухі).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

змата́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Матаючы, звіць у клубок, маток; наматаць на што‑н. Зматаць пражу ў клубок. Зматаць дрот. □ [Цясляр] падняў шнур з зямлі, хацеў, відаць, звязаць, але зматаў і адкінуў у бок. Ракітны.

2. Матаючы, зняць з чаго‑н.; разматаць. Зматаць бінт з пальца.

•••

Зматаць вулачкі (вуды) — спешна пакінуць якое‑н. месца. Калі ж працы жаданай дзе-небудзь паблізу не знойдзецца, думаў Кірыл, давядзецца зматаць вудачкі. Кавалёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасачы́цца сов., прям., перен. просочи́ться; прони́кнуть;

вада́ы́лася — вода́ просочи́лась (прони́кла);

кроў ~чы́лася праз бінт — кровь просочи́лась сквозь бинт;

разве́дчыкі ~чы́ліся ў тыл во́рага — разве́дчики просочи́лись (прони́кли) в тыл врага́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

набрыня́ць, ‑яе; зак.

1. Набраўшыся вільгаці, вадкасці, павялічыцца ў аб’ёме. Зямля набрыняла вадой, разбухла, як перастаялае цеста. Асіпенка. Лёд на рацэ набрыняў, зламаліся на ім і запоўніліся вадой пракладзеныя людзьмі сцяжынкі. Хадкевіч. // Наогул прасякнуць вільгаццю, вадкасцю. Штаны і ватоўка адразу ж набрынялі вадою і пачарнелі. М. Ткачоў. [Ігнацюк] гнаў аўтобус, гледзячы толькі наперад. Бінт на руцэ збіўся, набрыняў крывёю. Хомчанка.

2. Тое, што і набухнуць (у 1 знач.). Стаяла вясна. Яшчэ не распусціліся клейкія бярозавыя лісточкі, а пупышкі ўжо набрынялі. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пераво́й (пэрэву͡ой), перево́іна ’тс’ (драг., ЛА, 4) ’лазовыя прывязкі саломы да пераплёту страхі’ (маляр., Нікан.), перавоіна ’вітка’ (рэч., ЛА, 4), пэрэвыны́и ’тс’ (Шушк.), пэрэвэ́йнікі ’галінкі хмызняку, якімі перавіваюць калкі плота’ (лун., Шатал.). Укр. переві́к ’распараныя галіны дрэў, якімі звязваюцца бярвенні’, валын. переві́й ’дышаль у плузе’, переві́йнык ’апоўзіны на стозе’, рус. дыял. перево́й ’пераплёт, буча з галін’, перево́йка ’пярэвітка’, польск. przewój ’перавітка, абвіванне’, серб.-харв. пре́вој ’павязка, перавязка, бінт’, славен. prevòj ’пасма валасоў; маток пражы’. Магчыма, прасл. *pervojь. Да пера- і віць (аснова *voi̯‑), параўн. з іншым вакалізмам перавіў ’пярэвітка’ (мсцісл., ЛА, 4) (гл.). Сюды ж перавіўкі ’вітка’ (ЛА, 4), перяві́ўкі, пераві́ўкі, піряві́ўкі ’пярэвітка’ (там жа).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Bnde

f -, -n

1) павя́зка; бінт

j-m die ~ von den ugen nhmen*перан. адкры́ць во́чы каму́-н.

2) га́льштук, бант

◊ hnter die ~ geßen*іран. вы́піць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

крыва́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Напоўнены кроўю; з прымессю крыві. Крывавы мазоль. // Кроватачывы. Крывавая рана.

2. Заліты кроўю; акрываўлены. Крывавыя рукі. Крывавы бінт.

3. Які суправаджаецца праліццём крыві, звязаны з кровапраліццем. Крывавае злачынства. Крывавая помста. □ Не для сваёй жа славы У суровы час вайны З бацькамі ў бой крывавы Кідаліся сыны. Непачаловіч. // Які ўчыніў многа забойстваў. Мы .. не аднойчы чулі пра дэспатаў крывавых і тыранаў. Дубоўка. І ўсплылі ў памяці Андрэя колішнія расказы бабкі аб паншчыне, аб крывавых панах... Пестрак.

4. Ярка-чырвоны, колеру крыві. У змрочным вячэрнім небе замігцелі крывавыя заранкі. Лынькоў. Крывавае сонца ўставала з-за небасхілу. Дамашэвіч.

5. перан. Цяжкі, пакутлівы, горкі. Крывавы пот. Крывавыя слёзы.

•••

Крывавая нядзеля гл. нядзеля.

Да крывавага поту гл. пот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Verbnd

m -(e)s, -bände

1) перавя́зка, павя́зка, бінт

inen ~ nlegen — накла́дваць павя́зку

inen ~ mchen — зрабі́ць перавя́зку

2) тавары́ства, саю́з, згуртава́нне

inem ~ ngehören — быць чле́нам саю́за

internationler ~ — міжнаро́дная федэра́цыя

3) вайск. падраздзяле́нне, часць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)