аўтарытэ́т, -а і -у, М -тэ́це, мн. -ы, -аў, м.

1. -у. Агульнапрызнанае значэнне, уплыў.

Заваяваць а.

2. -а. Асоба, якая карыстаецца павагай, прызнаннем.

Буйны а. у фізіцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

леапа́рд, ‑а, М ‑дзе, м.

Буйны драпежнік сямейства кашэчых з плямістай шэрсцю.

[Лац. leopardus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стэгаза́ўр, ‑а, м.

Буйны панцырны паўзун з групы дыназаўраў сярэдзіны мезазойскай эры.

[Ад грэч. stego — пакрыццё і sauros — яшчарна.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

luxuriant [lʌgˈʒʊəriənt] adj. пы́шны, бага́ты, буйны́ (пра расліны, валасы і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

rampant [ˈræmpənt] adj.

1. нястры́мны (пра інфляцыю)

2. буйны́, пы́шны (пра расліннасць)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

карце́ч, -ы, ж.

1. Артылерыйскі снарад, начынены круглымі кулямі для масавага паражэння жывой сілы праціўніка на блізкай адлегласці (уст.).

2. Буйны шрот для паляўнічага ружжа.

|| прым. карце́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ста́тны разм táttlich, wóhlgebaut; imposánt (буйны)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Gróßgrundbesitzer

m -s, - буйны́ землеўлада́льнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Gróßunternehmer

m -s, - буйны́ прадпрыма́льнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

землеўлада́льнік, ‑а, м.

Асоба, якая карыстаецца зямлёй на правах прыватнай уласнасці. Буйны землеўладальнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)