бытапі́сец, ‑пісца, м.

Аўтар твораў, у якіх апісваецца быт; бытапісальнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

часту́шачнік, ‑а, м.

Разм.

1. Выканаўца частушак.

2. Аўтар частушак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

comedian [kəˈmi:diən] n.

1. ко́мік, камеды́йны акцёр; камеды́йная актры́са

2. а́ўтар каме́дый, камедыёграф

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

author [ˈɔ:θə] n.

1. а́ўтар; пісьме́ннік;

author’s rights а́ўтарскае пра́ва

2. тво́рца, ініцыя́тар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

парады́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Той, хто піша пародыі; аўтар пародый.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сцэнары́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Аўтар сцэнарыя (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pomysłodawca

м. аўтар; вынаходнік; стваральнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

autorka

ж. аўтар (жанчына); аўтарка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Verfásser

m -s, - а́ўтар, склада́льнік, ствара́льнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Áutor

m -s, -tóren а́ўтар, ствара́льнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)