enfeeble

[ɪnˈfi:bəl]

1.

v.t.

аслабля́ць, рабі́ць кво́лым

2.

v.i.

зьнемага́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

атэнюа́тар

(ад фр. atténuer = аслабляць)

прыбор, які дае магчымасць паніжаць электрычнае напружанне або магутнасць у пэўную колькасць разоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

diminish

[dɪˈmɪnɪʃ]

v.

1) зьмянша́ць; аслабля́ць (сі́лы, энэ́ргію)

2) ме́ншаць; зьмянша́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

abate [əˈbeɪt] v. fml

1. аслабля́ць, памянша́ць

2. слабе́ць, памянша́цца, сціха́ць (пра вецер, шторм, гукі і да т.п.)

3. зніжа́ць (цану, падатак)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

тармазі́ць, -мажу́, -мо́зіш, -мо́зіць; -мо́жаны; незак., што.

1. таксама без дап. Запавольваць або спыняць рух чаго-н. (звычайна пры дапамозе тормаза).

Т. трактар.

Машына хутка тармозіць.

2. перан. Стрымліваць рух чаго-н.; затрымліваць развіццё чаго-н.

Т. работу.

Т. будаўніцтва школы.

3. перан. Аслабляць, спыняць праяўленне чаго-н. (спец.).

Т. рэфлексы.

|| зак. затармазі́ць, -мажу́, -мо́зіш, -мо́зіць; -мо́жаны.

|| аднакр. тармазну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́ (да 1 і 2 знач.; разм.).

|| наз. тармажэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэта́ндэр

(ад фр. détendre = аслабляць)

1) машына для ахаладжэння газу спосабам яго расшырэння з адначасовым выкананнем знешняй работы;

2) клапан, памяншальнік ціску пары.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

weaken

[ˈwi:kən]

1.

v.t.

1) аслабля́ць

2) рабі́ць слабе́йшым (напо́й)

2.

v.i.

слабе́ць; сла́бнуць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

laxíeren

1.

vt мед. ачышча́ць, аслабля́ць (страўнік)

2.

vi хварэ́ць на пано́с

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

amortisíeren

vt

1) эк. паступо́ва ліквідава́ць доўг; амартызава́ць

2) тэх. аслабля́ць, глушы́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

entkräften, entkräftigen

vt

1) знясі́льваць, аслабля́ць

2) анулява́ць, адмяня́ць

3) абвярга́ць (довады)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)