адпая́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., што.

Награваючы, аддзяліць прыпаяную частку чаго-н.

А. дэталь.

|| незак. адпа́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. адпа́йванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

адчляні́ць, -чляню́, -чле́ніш, -чле́ніць; -чле́нены; зак., што.

Аддзяліць, вылучыць з цэлага асобныя часткі чаго-н.

|| незак. адчляня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. адчляне́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

wyodrębnić

зак. вылучыць, выбраць, адасобіць, аддзяліць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

адпле́сці, ‑пляту, ‑пляцеш, ‑пляце; ‑пляцём, ‑плецяце, ‑плятуць; зак., што.

Аддзяліць, расплятаючы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адсялі́ць, ‑сялю, ‑селіш, ‑селіць; зак., каго.

Аддзяліць, пасяліўшы на новае месца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адба́віць, ‑баўлю, ‑бавіш, ‑бавіць; зак.

Аддзяліць, адняць, памяншаючы колькасць чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аддзе́лены

1. в разн. знач. отделённый;

2. отделённый, отсоединённый, отчленённый;

1, 2 см. аддзялі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

адмата́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што і чаго.

Матаючы, аддзяліць.

А. бінт.

А. частку нітак.

|| незак. адмо́тваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. адмо́тванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

адшму́ляць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.

Разм. Аддзяліць, адрэзаць чым‑н. тупым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адбракава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., каго-што.

Аддзяліць недабраякаснае, бракоўнае. Адбракаваць маладняк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)