заблука́ць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Блукаючы, зайсці куды‑н. У ягоны агарод Хлапчанятка, сямі год, Выпадкова заблука[ла]. Броўка.

заблука́ць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць блукаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забро́с разг. / быть в забро́се быць акі́нутым (закі́нутым), быць занядба́ным;

огоро́д в забро́се агаро́д акі́нуты (занядба́ны).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каме́ньчык м., уменьш.-ласк. ка́мешек, ка́мушек;

◊ кі́даць ~кі ў агаро́д — (чый) кида́ть ка́мешки в огоро́д (чей)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каме́ньчык, ‑а, м.

Памянш.-ласк. да камень (у 2 знач.); маленькі камень. Назбіраўшы кругленькіх гладкіх каменьчыкаў, .. [Ігнась] разаслаў халацік і пачаў гуляць. Мурашка.

•••

Кідаць каменьчыкі ў агарод чый гл. кідаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарадзі́ць, -раджу́, -ро́дзіш, -ро́дзіць; -ро́джаны; незак., што.

1. Ставіць плот, паркан і пад.; абгароджваць што-н.

Г. плот.

Г. двор.

2. перан. Гаварыць абы-што, выдумляць.

Стары гаворыць — гародзіць, ды на праўду выходзіць (прыказка).

◊

Агарод (гарод) гарадзіць (разм.) — пачынаць якую-н. клапатлівую і безнадзейную справу.

|| наз. гарадзьба́, -ы́, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Gärtner

m -s, - садо́ўнік

◊ den Bock zum ~ máchen — прым. пусці́ць казла́ ў агаро́д

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

застрака́ціцца, ‑каціцца; зак.

Разм. Стаць стракатым ад чаго‑н., застракацець. [Партызан:] — Бачу — ляцяць са стрэльбамі ў руках нашы вяскоўцы, чалавек дзесяць. За імі — яшчэ. А праз хвіліну якую — агарод застракаціўся ад людзей. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

warzywny

1. агародны;

ogród warzywny — агарод;

2. агароднінны;

sklep warzywny — агароднінная крама

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

городи́ть несов.

1. обл. (ставить забор) гарадзі́ць;

2. (говорить вздор) прост. пле́сці, вярзці́, пляву́згаць;

◊

огоро́д городи́ть агаро́д гарадзі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

münzen

vt чака́ніць мане́ту

◊ das ist auf ihn gemünzt — ≅ гэ́та каме́ньчык у яго́ агаро́д

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)