абы-дзе́ нареч. где уго́дно; где попа́ло; лишь бы где
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абы-што́ (род. абы-чаго́)
1. мест. неопр. (безразлично что) что́-нибудь; что попа́ло; что уго́дно; лишь бы что;
2. в знач. сущ. разг., неодобр. ерунда́ ж.; (о чём-л. сказанном — ещё) вздор м.;
пляце́ абы-што́ — несёт (ме́лет) ерунду́ (чепуху́, вздор);
◊ не абы-што́ — не лишь бы что; не фунт изю́му
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абы-чы́й мест. неопр. че́й-нибудь, чей уго́дно, лишь бы чей
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абы-я́к нареч.
1. небре́жно, как попа́ло; ка́к-нибудь; ко́е-ка́к; лишь бы как; (недобросовестно — ещё) хала́тно;
зро́блена абы-я́к — сде́лано небре́жно (как попа́ло, ка́к-нибудь, ко́е-ка́к, лишь бы как);
2. (всё равно как) как уго́дно, как попа́ло;
3. (безразлично) равноду́шно;
глядзе́ць абы-я́к — смотре́ть равноду́шно;
◊ так-ся́к, абы-я́к — так-ся́к, ко́е-ка́к;
не абы-я́к — как сле́дует, изря́дно; не ка́к-нибудь, не лишь бы как
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абы-куды́ нареч. куда́ уго́дно; куда́-нибудь; куда́ попа́ло; лишь бы куда́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абы-які́ мест. неопр.
1. (всё равно какой) како́й-нибудь; како́й уго́дно; како́й ни на е́сть; лишь бы како́й;
2. пренебр. (плохой) дрянно́й;
◊ не абы-які́ — изря́дный; не лишь бы како́й
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абы-чы́й, абы-чыйго, займ. няпэўны.
Чый‑н., чый папала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абы-што́, абы-чаго.
1. займ. няпэўны. Што‑н., што папала.
2. у знач. наз. Разм. неадабр. Непатрэбшчына, абсурд, глупства. — Пакінь гаварыць абы-што! — Пятро заўсёды быў спакойны і разважлівы. Новікаў. [Антон:] — Можа я пагаварыў табе абы-чаго? Ермаловіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абы-куды́, прысл.
Куды папала, куды-небудзь. — Не бойся, — зласнавата адказаў Кушнерчык, — абы-куды не завяду! Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абы-хто́, абы-каго, займ. няпэўны.
1. Хто‑н., любы, хто папала, кожны. Быць блазнам, весяліць абы-каго, Якая невясёлая задача! Лойка.
2. (з адмоўем). Пра асобу, якая чым‑н. вылучаецца сярод іншых. [Старшыня калгаса:] — А вы думаеце, ён [Антось] сам абы-хто? Першакласны музыка і цясляр першай рукі. Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)