му́мія
‘пра худога або маларухомага чалавека’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
му́мія |
му́міі |
| Р. |
му́міі |
му́мій |
| Д. |
му́міі |
му́міям |
| В. |
му́мію |
му́мій |
| Т. |
му́міяй му́міяю |
му́міямі |
| М. |
му́міі |
му́міях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
рэкамбіна́нт
‘арганізм або клетка, якія ўтварыліся ў выніку рэкамбінацыі генетычнага матэрыялу’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
рэкамбіна́нт |
рэкамбіна́нты |
| Р. |
рэкамбіна́нта |
рэкамбіна́нтаў |
| Д. |
рэкамбіна́нту |
рэкамбіна́нтам |
| В. |
рэкамбіна́нта |
рэкамбіна́нтаў |
| Т. |
рэкамбіна́нтам |
рэкамбіна́нтамі |
| М. |
рэкамбіна́нце |
рэкамбіна́нтах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
рэкамбіна́нт
‘арганізм або клетка, якія ўтварыліся ў выніку рэкамбінацыі генетычнага матэрыялу’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
рэкамбіна́нт |
рэкамбіна́нты |
| Р. |
рэкамбіна́нта |
рэкамбіна́нтаў |
| Д. |
рэкамбіна́нту |
рэкамбіна́нтам |
| В. |
рэкамбіна́нт |
рэкамбіна́нты |
| Т. |
рэкамбіна́нтам |
рэкамбіна́нтамі |
| М. |
рэкамбіна́нце |
рэкамбіна́нтах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
сі́лас
‘вежа або яма для захоўвання корму’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сі́лас |
сі́ласы |
| Р. |
сі́ласа |
сі́ласаў |
| Д. |
сі́ласу |
сі́ласам |
| В. |
сі́лас |
сі́ласы |
| Т. |
сі́ласам |
сі́ласамі |
| М. |
сі́ласе |
сі́ласах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
скла́д
‘памяшканне; гук або спалучэнне гукаў’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
скла́д |
склады́ |
| Р. |
скла́да |
складо́ў |
| Д. |
скла́ду |
склада́м |
| В. |
скла́д |
склады́ |
| Т. |
скла́дам |
склада́мі |
| М. |
скла́дзе |
склада́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
та́лька
‘маток пражы або нітак’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
та́лька |
та́лькі |
| Р. |
та́лькі |
та́лек |
| Д. |
та́льцы |
та́лькам |
| В. |
та́льку |
та́лькі |
| Т. |
та́лькай та́лькаю |
та́лькамі |
| М. |
та́льцы |
та́льках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
а́льт
‘нізкі дзіцячы або жаночы голас; музычны інструмент’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
а́льт |
альты́ |
| Р. |
альта́ |
альто́ў |
| Д. |
альту́ |
альта́м |
| В. |
а́льт |
альты́ |
| Т. |
альто́м |
альта́мі |
| М. |
альце́ |
альта́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
асіміля́тар
‘арганізм або частка арганізма, якая асімілюе пажыўныя рэчывы’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
асіміля́тар |
асіміля́тары |
| Р. |
асіміля́тара |
асіміля́тараў |
| Д. |
асіміля́тару |
асіміля́тарам |
| В. |
асіміля́тар |
асіміля́тары |
| Т. |
асіміля́тарам |
асіміля́тарамі |
| М. |
асіміля́тары |
асіміля́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
апа́льнік
‘апальшчык - той, хто паліць печы ў службовым памяшканні або працуе ў кацельнай’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
апа́льнік |
апа́льнікі |
| Р. |
апа́льніка |
апа́льнікаў |
| Д. |
апа́льніку |
апа́льнікам |
| В. |
апа́льніка |
апа́льнікаў |
| Т. |
апа́льнікам |
апа́льнікамі |
| М. |
апа́льніку |
апа́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ру́хальнік
‘асоба - той, хто рухае што-небудзь або спрыяе руханню чаго-небудзь’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ру́хальнік |
ру́хальнікі |
| Р. |
ру́хальніка |
ру́хальнікаў |
| Д. |
ру́хальніку |
ру́хальнікам |
| В. |
ру́хальніка |
ру́хальнікаў |
| Т. |
ру́хальнікам |
ру́хальнікамі |
| М. |
ру́хальніку |
ру́хальніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)