захо́п, ‑у,
1.
2. Гвалтоўнае прысваенне чаго‑н., авалоданне чым‑н.
3. Тое, што і захват.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
захо́п, ‑у,
1.
2. Гвалтоўнае прысваенне чаго‑н., авалоданне чым‑н.
3. Тое, што і захват.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зруйнава́нне, ‑я,
1.
2. Тое, што і разбурэнне (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заме́с, ‑у,
1.
2. Тое, што замешана; маса, якая замешваецца ў адзін прыём.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вышыва́нне, ‑я,
1.
2. Тое, што вышыта або вышываецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вяза́нне, ‑я,
1.
2. Тое, што звязана або вяжацца (пруткамі, кручком і пад.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адво́дка, ‑і,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абі́ўка, ‑і,
1.
2. Матэрыял, якім абіваюць або абабіта што‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзы́ньканне і дзі́ньканне, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кіраўні́цтва, ‑а,
1.
2. Тое, чым можна і патрэбна кіравацца.
3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
намы́ў, ‑мыву,
1.
2. Зямля ля берага, намытая вадой.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)