пазы́чка, ‑і, ДМ ‑чцы, ж.
Разм.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. пазычыць.
2. Тое, што пазычана, узята ў доўг.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)