watershed [ˈwɔ:təʃed] n.

1. водападзе́л

2. перало́м, мяжа́ памі́ж дзвюма́ эпо́хамі;

a watershed in the history of space перало́мны мо́мант у гісто́рыі касмі́чных дасле́даванняў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

breach​1 [bri:tʃ] n.

1. (of) парушэ́нне (закона, пагаднення і да т.п.);

a breach of the law парушэ́нне зако́на;

a breach of contract/copyright парушэ́нне кантра́кта/а́ўтарскага пра́ва;

breach of the peace парушэ́нне грама́дскага пара́дку;

a breach of confidence злоўжыва́нне даве́рам

2. разры́ў адно́сін (паміж дзяржавамі або людзьмі);

a breach in Franco-German relations разры́ў адно́сін памі́ж Фра́нцыяй і Герма́ніяй;

a breach between friends сва́рка памі́ж сябра́мі

3. прало́м; адту́ліна; дзі́рка;

a breach in the wall прало́м у сцяне́

4.(марскі́я) хва́лі, буруны́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

міжабласны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які існуе, адбываецца паміж абласцямі. Міжабласныя перавозкі.

2. Агульны для некалькіх абласцей. Міжабласная завочная школа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міжбібліятэ́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да некалькіх бібліятэк. Міжбібліятэчны абанемент.

2. Які адбываецца паміж бібліятэкамі. Міжбібліятэчны абмен.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палітбюро́, нескл., н.

Палітычнае бюро; кіруючы партыйны орган, які выбіраецца на пленуме ЦК і дзейнічае ў перыяд паміж пленумамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паля́не, ‑ян.

Усходнеславянскае племянное аб’яднанне, якое ў 6–9 ст. займала тэрыторыю лесастэпавага Прыдняпроўя паміж вусцямі Дзясны і Росі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паддо́пытнасць, ‑і, ж.

1. Знаходжанне пад следствам.

2. Спец. Размежаванне паўнамоцтваў на правядзенне крымінальных спраў паміж рознымі органамі расследавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прабры́ць, ‑брыю, ‑брыеш, ‑брые; зак., што.

1. Выбрыць палоску паміж чым‑н.

2. і без дап. Брыць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

альтэрнаты́ва, ‑ы, ж.

1. Неабходнасці выбару паміж дзвюма магчымасцямі, адна і якіх выключае другую.

2. Кожная з гэтых магчымасцей.

[Фр. alternative ад лац. alternare — чаргавацца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перасвары́ць, ‑свару, ‑сварыш, ‑сварыць; зак., каго.

Пасварыць каго‑н. з кім‑н., з усімі, многімі. Перасварыць братоў паміж сабою.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)