Verbum

перадрыжа́ць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак.

Разм.

1. Прабыць у стане дрыжання некаторы час. [Мікола:] — Змокнеш да ніткі, перадрыжыш, а заўтра яшчэ ў дарогу... Новікаў.

2. Пахвалявацца некаторы час. Не раз перадрыжаў .. [Лабановіч] тут, везучы снапы ці сена, каб не абярнуцца з возам. Колас.

аддзяжу́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак.

1. Правесці на дзяжурстве некаторы час. Аддзяжурыць цэлыя суткі. // перан. Прабыць некаторы час на цяжкай нецікавай працы, службе.

2. Закончыць дзяжурства. [Чыгуначнік:] — Вунь лава ў дзяжурцы, але на ёй Мітрошчанка спіць. Аддзяжурыў і спіць. Б. Стральцоў.

паля́скаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Ляскаць некаторы час. Паляскаць пугай. Паласкаць костачкамі лічыльніка. Паляскаць зубамі.

пабаразні́ць, ‑разню, ‑розніш, ‑розніць; зак., што.

1. Баразніць некаторы час.

2. перан. Утварыць складкі, маршчыны.

павары́цца, ‑варыцца; зак.

1. Зварыцца — пра ўсё, многае.

2. Варыцца некаторы час. Бульба паварылася паўгадзіны.

прасвяткава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што і без дап.

Святкаваць некаторы час. Прасвяткаваць тры дні.

пратынкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што і без дап.

Тынкаваць некаторы час. Пратынкаваць да вечара.

паўслухо́ўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Услухоўвацца некаторы час. [Валока і немец] яшчэ паўслухоўваліся, мярцвеючы ад празмерна[й] увагі. Быкаў.

прагалі́ць, ‑галю, ‑голіш, ‑голіць; зак., што.

1. Выгаліць якое‑н. Месца.

2. Галіць некаторы час.

прака́ркаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

1. Абазвацца карканнем (у 1 знач.).

2. Каркаць некаторы час.