прагалі́ць, ‑галю, ‑голіш, ‑голіць; зак., што.

1. Выгаліць якое‑н. Месца.

2. Галіць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)