blowoff

[ˈbloʊɔf]

n.

1) выпуска́ньне n.

2) апара́т для выпуска́ньня па́ры

3) informal вы́бух гне́ву, набале́лага пачуцьця́

4) Sl. хвалько́ -а́ m., самахва́л -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

слых, -у, м.

1. Адно з пяці знешніх пачуццяў, якое дае магчымасць успрымаць гукі.

Органы слыху.

2. Здольнасць правільна ўспрымаць і аднаўляць музычныя гукі.

Абсалютны с.

Падбіраць музыку на слых.

3. Вестка, гаворка пра каго-н., звычайна нічым яшчэ не падмацаваная.

Сярод людзей пра гэта пайшоў нядобры с.

◊

Ні слыху ні дыху (разм.) — няма ніякіх вестак.

|| прым. слыхавы́, -а́я, -о́е (да 1 і 2 знач.).

Слыхавыя органы.

С. апарат.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

арнітаптэ́р

(ад арніта- + -птэр)

лятальны апарат з махаючымі крыламі, заснаваны на прынцыпе палёту птушак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

бо́йлер

(англ. boiler)

апарат для падагравання вады парай, якая праходзіць па трубах унутры рэзервуара.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гомагеніза́тар

(ад гр. homogenes = аднародны)

апарат для атрымання аднародных сумесей, а таксама эмульсій 1.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дэкампазёр

(фр. décomposer = раствараць, драбіць)

апарат для вылучэння крышталічнага гідраксіду алюмінію з раствору алюмінатаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

аўдыёпле́ер

(ад лац. audio = слухаю + англ. player = плеер)

кампактны пераносны апарат для ўзнаўлення гуку з магнітнага запісу.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

магнітафо́н

(фр. magnétophone, ад гр. magnetis = магніт + phone = гук)

апарат для запісу і ўзнаўлення гукаў электрамагнітным шляхам.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

слухавы́ Gehör-; Hör-;

слухав нерв анат Gehörnerv m -e(s), -en;

слухав апара́т Hörapparat m -(e)s, -e;

слухаво́е (в)акно́ Dáchfenster n -s, -, Dáchluke f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

кіназды́мка, ‑і, ДМ ‑мцы; Р мн. ‑мак; ж.

Бесперапыннае фатаграфаванне на кінаплёнку шэрагу паслядоўных кадраў, якія адлюстроўваюць фазы руху аб’екта ці змену яго стану.

•••

Панарамная кіназдымка — спосаб кіназдымкі, пры якім паступова паварочваюць кіназдымачны апарат вакол вертыкаяьнай або гарызантальнай восі для ахопу бесперапыннай здымкай вялікай прасторы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)