перано́с, ‑у,
1.
2. Знак у выглядзе рыскі, які ўжываецца пры перанясенні часткі слова ў наступны радок.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перано́с, ‑у,
1.
2. Знак у выглядзе рыскі, які ўжываецца пры перанясенні часткі слова ў наступны радок.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прысо́с, ‑а і ‑у,
1. ‑у.
2. ‑а. Прыстасаванне, пры дапамозе якога можна што‑н. прыссаць, прысмактаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разме́н, ‑у,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ране́нне, ‑я,
1.
2. Тое, што і рана 1 (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раскамандзіро́ўка, ‑і,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раскрыжава́нне, ‑я,
1.
2. Разыходжанне дарог, вуліц у выглядзе крыжа; скрыжаванне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спай, ‑ю,
1.
2. Тое, што і спайка (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
су́шка, ‑і,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тэ́панне, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уво́д, ‑у,
1.
2. Прыстасаванне для правядзення куды‑н. унутр электрычных, тэлефонных правадоў, газавых труб і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)