прыба́віць, ‑баўлю, ‑бавіш, ‑бавіць; зак., што.

1. і чаго. Далучыць, дадаць што‑н. да чаго‑н.; павялічыць колькасць чаго‑н. — Бяда ўся ў зямельным голадзе. А хутары зямлі не прыбавяць. Галавач. // Павялічыць, зрабіць большым (памер, колькасць, хуткасць і пад.). Танкі прыбавілі хуткасць і паспелі пераскочыць мост раней за «праціўніка». Хомчанка. Якаў больш не сцерпеў размовы з Цітком, прыбавіў кроку і пакінуў яго ззаду. Лобан.

2. і без дап. Сказаць што‑н. у дадатак да ўжо сказанага; дадаць. А другі голас прыбавіў: — Усё ўбівае ў галовы, што не гэтак, кажа, жыць трэба, як мы жывем.. Чорны.

3. і без дап. Разм. Перабольшыць, прыхлусіць. — Чаму не скажуць? ото дзіва! Той самы «Тэш», каб падлізацца, Яшчэ прыбавіць і размажа! Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чмуры́ць, чмуру, чмурыш, чмурыць; незак., каго-што і без дап.

1. Дурыць, адурманьваць, тлуміць. [Зоя:] — Дзень і ноч на заводзе і дома мудруе і майструе. Я ўжо казала яму: кінь ты, не чмуры галавы. Сабаленка. — Заўтра... Паслязаўтра. Пасля дожджыку ў чацвер, — ужо весела жартуючы, сказаў Каляда.. — Ты мне не чмуры — пасля дожджыку! Ваданосаў.

2. Ашукваць, абдурваць каго‑н., збіваць з толку. І тулілася ўдоўка, Пеставала прымака: — Ну й разумная галоўка! Як людзей ты чмурыш лоўка! Ну і лёгкая рука! Валасевіч.

3. без дап. Гаварыць, рабіць глупствы; хлусіць; прыдурвацца. [Антонаўна:] — А не чмуры ты, стары дурань. Дзяцей пагадаваў, а розуму не набраўся. Прокша. [Раіса:] — Кіньце чмурыць... Я не такая наіўная, каб не пазнаць, як крычыць сава. Зарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

метафі́ізіка

(лац. metaphysica, ал гр. meta ta physika = пасля фізікі)

1) філасофскае вучэнне, якое сцвярджае нязменнасць раз назаўсёды дадзеных пачаткаў свету;

2) спосаб мыслення, які разглядае з’явы без уліку іх узаемнай сувязі і развіцця;

3) перан. што-н. малазразумелае, туманнае.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

тэкст

(лац. textum = сувязь, злучэнне)

1) тое, што напісана або надрукавана (напр. т. пратакола, т. рамана);

2) асноўная частка напісанага або надрукаванага без падрадковых заўваг, спасылак, каментарыяў (напр. зноска пад тэкстам);

3) словы, на якія напісана музыка (напр. т. песні).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

samt

1.

prp (D) ра́зам (з)

das Schloss ~ dem Schlüssel — замо́к ра́зам з ключо́м

2.

adv

~ und snders — усе́ ра́зам, усе́ за аднаго́, усе́ без выключэ́ння

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

compare

[kəmˈper]

1.

v.

1) (with)

а) раўнава́ць, параўно́ўваць

б) зраўно́ўвацца

not to be compared with —

[m4]а) непараўна́ны, ве́льмі ро́зны

[m4]б) далёка не такі́ до́бры

2) лічы́ць падо́бным

3) утвара́ць ступе́ні параўна́ньня (прыме́тнікаў, прысло́ўяў)

2.

n.

параўна́ньне n.

beyond compare — без параўна́ньня, непараўна́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

trespass

[ˈtrespəs]

1.

v.t.

1) паруша́ць ме́жы, хадзі́ць або́ прахо́дзіць без дазво́лу

2) злоўжыва́ць

I won’t trespass on your time any longer — Я ня бу́ду больш злоўжыва́ць ва́шым ча́сам

3) правіні́цца; зграшы́ць

2.

n.

1) парушэ́ньне ме́жаў

2) правіннасьць, праві́на f.; грэх граху́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

proper

[ˈprɑ:pər]

adj.

1) пра́вільны, адпаве́дны, нале́жны, прысто́йны, сьці́слы

proper behavior — прысто́йнае трыма́ньне

in the proper way — нале́жным спо́сабам

it is not proper — не гадзі́цца

2) сьці́слы, дакла́дны

the population of Mensk proper — жыха́рства само́га Ме́нску (без прадме́сьцяў)

3) proper name — ула́снае імя́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

abridge

[əˈbrɪdʒ]

v.t.

1) скарача́ць

This long story can be abridged — Гэ́тае даўго́е апавяда́ньне мо́жна скараці́ць

2) абмяжо́ўваць; зьмянша́ць, памянша́ць

The rights of citizens must not be abridged without proper cause — Ня мо́жна абмяжо́ўваць право́ў грамадзя́наў без адпаве́днае прычы́ны

3) пазбаўля́ць (пра́ва, прывіле́ю)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

go by

а) міна́ць (пра час); прахо́дзіць паўз што

б) кірава́цца чым, трыма́цца чаго́

в) ісьці́ пад чым

go by the name — быць вядо́мым пад і́мем

г) абыхо́дзіцца без чаго́

He cannot go by without food — Ён ня мо́жа абыхо́дзіцца бязь е́жы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)