Verbum

палане́нне, ‑я, м.

1. Дзеянне паводле дзеясл. палаюць (у 1, 2 знач.).

2. Разм. Палон. А дзе ж той выхад? дзе збавенне З няволі цяжкай, з паланення? Колас.

паліро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. паліраваць.

2. Адпаліраваная бліскучая паверхня чаго‑н. Пад’ехала яшчэ адна машына, у паліроўцы якой адлюстравалася вуліца. Чорны.

пачырване́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. пачырванець.

2. Пачырванелае месца як вынік запаленчага працэсу. Ранка ад укусу змяі загаілася, нават пачырваненне знікла. В. Вольскі.

пераго́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак, ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. пераганяць — перагнаць (у 1 знач.).

2. Спец. Расшчапленне цвёрдых або вадкіх рэчываў награваннем. Сухая перагонка.

перастано́ўка, ‑і, ДМ ‑ноўцы; Р мн. ‑новак; ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. перастаўляць — пераставіць (у 1–3 знач.).

2. У матэматыцы — размяшчэнне (элементаў) у якім‑н. парадку.

пераўтварэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. пераўтвараць — пераўтварыць і пераўтварацца — пераўтварыцца.

2. Карэнная змена, перамена. Рэвалюцыйныя пераўтварэнні. □ Стварэнне вадасховішча выклікала вялікія пераўтварэнні ў гэтых месцах. «Звязда».

прыгне́чанне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. прыгнесці — прыгнятаць (у 2 знач.).

2. Прыгнечаны, змрочны стан. Бесперапынны стан псіхікі ў напружаным прыгнечанні можа знішчыць у чалавеку імкненне. Чорны.

пытлёўка, ‑і, ДМ ‑лёўцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. пытляваць.

2. Разм. Тое, што і пытляванка. [Мельнік] Дыміць самакруткай, З дзядзькамі гамоніць, Пытлёўкі бялюткай Зачэрпне далонню... Прануза.

спружыно́ўка, ‑і, ДМ ‑ноўцы; Р мн. ‑новак; ж.

Разм. Барана, дзеянне якой заснавана на выкарыстанні спружын. [Мацвей:] — Трэба спружыноўку купіць, плугі добрыя, калёсы на жалезным хаду справіць. Лобан.

тупата́нне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. тупатаць, а таксама гукі гэтага дзеяння. У цішы, якая раптоўна наступае, чуваць цяжкае дыханне пакалечанага і паспешлівае тупатанне ног. Карпюк.