крыццё, ‑я,
1.
2. Матэрыял, якім крыюць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
крыццё, ‑я,
1.
2. Матэрыял, якім крыюць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кува́нне, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кукава́нне, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
накле́йка, ‑і,
1.
2. Этыкетка, ярлык і пад., якія наклеены на што‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нарэ́зка, ‑і,
1.
2. Вінтавыя канаўкі, разьба, якія робяцца звонку або ўнутры прадмета.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нацяжэ́нне, ‑я,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падсе́чка, ‑і,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
палу́да, ‑ы,
1.
2. Сплаў волава са свінцом, які ўжываецца для пакрыцця металічных вырабаў; луда.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паступле́нне, ‑я,
1.
2. Тое, што паступіла куды‑н. (грашовыя сумы, афіцыйныя матэрыялы).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
плюсквамперфе́кт, ‑а,
У многіх мовах — адна з форм прошлага часу дзеяслова, якая абазначае
[Лац. plusquamperfectum.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)