чарго́вы

1. (наступны) (nächst)fólgend; der nächste in der Réihe;

2. (які адбываецца рэгулярна) órdentlich; fällig, aktuéll; ánfallend;

чарго́вае пыта́нне éine ánfallende Fráge;

чарго́вае пасе́джанне die órdentliche Sítzung;

3. (рэгулярны) üblich; von Zeit zu Zeit vórkommend

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

паўтары́ць, ‑тару, ‑торыш, ‑торыць; зак., што.

1. Сказаць або зрабіць яшчэ раз тое ж самае. Паўтарыць просьбу. Паўтарыць загад. Паўтарыць паездку. □ — Цётка, чаго вы? — Старая прыціхла.. — Цётка, што з вамі? — паўтарыў .. [начлежнік] пытанне. Брыль. // Перадаць якія‑н. гукі (пра рэха, водгук і пад.). І толькі паўтарылі лозы Перадвясельнай песні гук, Як дзесь аклікнуўся з пагрозай Чырванабровы цецярук. Танк. // Аднавіць яшчэ раз у памяці раней завучанае. Заўтра экзамены, але ўсё, што трэба, Лёдзя і Кіра паўтарылі. Карпаў.

2. Поўнасцю ўзнавіць што‑н. Кожны крок наш легенда паўторыць. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спецыя́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Прызначаны выключна для каго‑, чаго‑н., які мае асобае прызначэнне; асобы. Спецыяльны рэйс. Спецыяльнае заданне. □ Спецыяльнымі машынамі хмызнякі калгаснікі рэжуць. Бялевіч. Ён [Хама] сябрука свайго Кузьму ўласна сам вязе ў сталіцу, у спецыяльную бальніцу. Корбан. Спецыяльная кухарка гатавала .. [катам] ежу. Бядуля. У .. [Міхала] не было спецыяльных дзён, калі ён як дэпутат прымаў бы наведвальнікаў. Карпаў.

2. Які мае адносіны да якой‑н. галіны навукі, тэхнікі, мастацтва. Спецыяльная тэрміналогія. Спецыяльная адукацыя. // Які патрабуе прафесійных ведаў у якой‑н. галіне. Гэтае пытанне вельмі спецыяльнае.

•••

Спецыяльны карэспандэнт гл. карэспандэнт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даліка́тны

(фр. délicat)

1) ветлівы ў абыходжанні з людзьмі, ласкавы, уважлівы (напр. д. чалавек);

2) які патрабуе тактоўных адносін (напр. д-ае пытанне);

3) кволы, выпеставаны (напр. д-ыя пальцы);

4) тонкі, мяккі, прыемны навобмацак (напр. д-ая тканіна);

5) перан. прыемны на пах, смак, гучанне (напр. д-ыя духі, д-ыя стравы, д-ая мелодыя).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

aside [əˈsaɪd] adv. убо́к; збо́ку; убаку́;

put/set aside

1)адклада́ць, адкла́дваць (грошы);

We set aside some money for repairs. Мы адклалі грошы на рамонт.

2) адклада́ць на по́тым;

We put the question aside for next week. Мы адклалі пытанне на наступны тыдзень;

take smb. aside адве́сці каго́-н. убо́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

отвеча́ть несов.

1. в разн. знач. адка́зваць;

отвеча́ть на вопро́с адка́зваць на пыта́нне;

отвеча́ть за свой посту́пок адка́зваць за свой учы́нак;

отвеча́ть на дру́жбу дру́жбой адка́зваць на дру́жбу дру́жбай;

2. (соответствовать) адпавяда́ць;

отвеча́ть тре́бованиям адпавяда́ць патрабава́нням.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зве́рху

1. прысл. (на пытанне «aдкyль?») von óben (heráb);

2. прыназ. (над чым-н.) óberhalb (G), über (D, A);

◊

глядзе́ць на каго-н. зве́рху ўні́з j-n von óben heráb ánsehen* [behándeln]; sich j-m gegenüber heráblassend verhálten*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

во́стра нареч.

1. (оттачивать) о́стро;

2. (остроумно) остро́; (резко — ещё) кру́пно; (о речи — ещё) хлёстко;

в. ста́віць пыта́нне — остро́ ста́вить вопро́с;

в. ска́зана — о́стро ска́зано;

в. пагавары́ць — остро́ (кру́пно) поговори́ть;

в. ўспрыма́ць — остро́ воспринима́ть;

◊ трыма́ць ву́ха в. — держа́ть у́хо востро́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закрану́ць сов.

1. прям., перен. затро́нуть, заде́ть;

аго́нь ~ну́ў ча́стку ле́су — ого́нь затро́нул часть ле́са;

з. чыю́-не́будзь сла́бую стру́нку — затро́нуть чью́-л. сла́бую стру́нку;

2. (што) перен. (обратить внимание в изложении) затро́нуть, косну́ться (чего);

з. пыта́нне — затро́нуть вопро́с, косну́ться вопро́са

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выдвига́ть несов.

1. высо́ўваць; (вытягивать — ещё) выця́гваць;

выдвига́ть я́щик из стола́ высо́ўваць (выця́гваць) шуфля́ду са стала́;

2. перен. (выделять) выстаўля́ць, ста́віць, высо́ўваць;

выдвига́ть вопро́с выстаўля́ць (ста́віць) пыта́нне;

3. перен. (предлагать к избранию) вылуча́ць;

выдвига́ть кандидату́ру вылуча́ць кандыдату́ру;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)