ruszt, ~u

м. каласніковыя краты;

mięso z ~u — смажанае на кратах мяса

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

udusić

зак.

1. задушыць; удушыць;

2. кул. патушыць;

udusić mięso — патушыць мяса

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Háckbeil

n -(e)s, -e

1) сяке́ра, калу́н

2) сяка́ч (для мяса)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Тушо́нка ‘кансерваванае тушанае мяса’ (ТСБМ). Запазычана з рус. тушёнка ‘тс’ — шырокавядомай назвы кансерваў амерыканкай харчовай дапамогі часоў Другой сусветнай вайны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

steak

[steɪk]

n.

1) біфштэ́кс -у m

2) скрыль мя́са або́ ры́бы (для сма́жаньня)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

meatless

[ˈmi:tləs]

adj.

1) бязь мя́са, по́сны; бязь е́жы

2) meatless Tuesday — по́сны аўто́рак

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fryer

[ˈfraɪr]

n.

1) ку́рыца або́ мя́са, прыда́тнае для сма́жаньня

2) патэ́льня для сма́жаньня

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

абсмакта́ць

1. áblutschen vt; ábnagen vt (рэшткі мяса з косткі)

2. разм áusführlich bespréchen*, dúrchkauen vt (падрабязна абмеркаваць); áusführlich durchdénken* (абдумаць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мясі́сты, ‑ая, ‑ае.

1. З вялікай колькасцю мяса, які дае многа мяса.

2. Разм. Тоўсты, поўны (пра чалавека або часткі яго цела). У невялічкім калідорчыку, дзе пад самай столлю цьмяна свяціла лямпачка, нас сустрэў мясісты, з тварам, як альховы чурбак, чалавек. Сабаленка. Паўз бярэзнік ішоў Арцём Серада, круцячы доўгім мясістым носам, відаць, нечым нездаволены. Бажко.

3. З тоўстай сакавітай мякаццю (аб раслінах, пладах). Нават у верасні.. [кусты] густа ўсыпаны буйнымі мясістымі ягадамі. «Беларусь».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цяля́чы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да цяляці. Цялячае мяса. Цялячая скура. // Зроблены са скуры цяляці. Над плотам паказалася Есіпава галава ў вынашанай цялячай шапцы. Дуброўскі. // Прыгатаваны з мяса цяляці. Цялячая каўбаса. Цялячыя катлеты.

2. Такі, як у цяляці; падобны да таго, які бывае ў цяляці. Даваў пытанні тоўсты з цялячым выглядам старшы з жандармерыі. Нікановіч.

•••

Цялячае захапленне — занадта бурнае або беспрычыннае захапленне.

Цялячыя пяшчоты — празмерная або залішняя сентыментальнасць у праяўленні пачуццяў, ласкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)