auriferous

[ɔˈrɪfərəs]

adj.

які́ ма́е ў сабе́ зо́лата, залатано́сны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

brotherless

[ˈbrʌðərləs]

adj.

бяз бра́та, які́ ня ма́е бра́та

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

in the wind

нешта прадба́чанае, што ма́е ста́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

menstruous

[ˈmenstruəs]

adj.

1) мэнструа́льны

2) яка́я ма́е мэнструа́цыю

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

pulmonary

[ˈpʌlməneri]

adj.

1) лёгачны

2) які́ ма́е лёгкія

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

remorseful

[rɪˈmɔrsfəl]

adj.

які́ ма́е паку́ты сумле́ньня, по́ўны раска́яньня

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

зоа... (а таксама заа...).

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:

1) які мае адносіны да заалогіі, напр.: зоакабінет, зоафакультэт;

2) які мае адносіны да жывёл, напр.: зоаінжынер, зоамагазін, зоапаталогія, зоапланктон; «зоа...» пішацца, калі націск у другой частцы слова падае не на першы склад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

до́каз, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Довад або факт, які служыць падставай для пэўнага сцвярджэння.

Неабвержны д.

2. Сістэма лагічных вывадаў, на падставе якіх выводзіцца новае палажэнне.

Тэорыя мае некалькі доказаў.

○

Рэчавы доказ — прадмет, які мае дачыненне да злачынства і спрыяе яго раскрыццю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

рыба...

Першая частка складаных слоў са знач.:

1) які мае адносіны да рыбы, яе лоўлі, да развядзення, апрацоўкі рыбы, напр.: рыбаапрацоўка, рыбаахова, рыбагадавальнік, рыбагаспадарка, рыбаедны, рыбалакацыя, рыбапрамысловы;

2) які мае адносіны да рыбы (у 2 знач.), да рыбных прадуктаў, напр.: рыбавяндлярны, рыбазасольны, рыбакансервы, рыбамаразільны, рыбапрадукты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

шматзна́чны¹, -ая, -ае.

1. Які мае вялікае значэнне, важныя вынікі, значны ўплыў на каго-, што-н.

Шматзначная падзея.

2. Які робіць намёк на што-н. важнае, пра многае гаворыць.

Ш. позірк.

Шматзначна (прысл.) усміхацца.

3. Які мае многа значэнняў.

Шматзначнае слова.

|| наз. шматзна́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)