эргано́міка

(ад гр. ergon = работа + nomos = закон)

галіна ведаў, якая вывучае чалавека і яго дзейнасць ва ўмовах сучаснай вытворчасці з мэтай аптымізацыі прылад, умоў і працэсу працы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

department

[dɪˈpɑ:rtmənt]

n.

1) аддзе́л -у m.; галіна́ f.

2) дэпарта́мэнт -у m., міністэ́рства -а n.

the Department of Justice — Міністэ́рства юсты́цыі

the State Department — Дзяржа́ўны Дэпарта́мэнт (Міністэ́рства заме́жных спра́ваў ЗША)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

зна́ние ср.

1. (наука) ве́ды, -даў ед. нет;

о́бласть зна́ния галіна́ ве́даў;

облада́ть зна́ниями вало́даць ве́дамі, мець ве́ды;

2. (знакомство с чем-л.) ве́данне, -ння ср.;

со зна́нием де́ла з ве́даннем спра́вы, з уме́льствам, уме́ла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Beréich

m -(e)s, -e галіна́, сфе́ра; дыяпазо́н; кампетэ́нцыя

das liegt áußer méinem ~ — гэ́та не ў маёй кампетэ́нцыі

im ~ der Stadt — у ме́жах го́рада

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дысцыплі́на ​1, ‑ы, ж.

Цвёрда устаноўлены парадак, абавязковы для ўсіх членаў якога‑н. калектыву. Працоўная дысцыпліна. Ваенная дысцыпліна. Фінансавая дысцыпліна. □ Цімоша ж як быў, так і застаўся выдатнікам вучобы, у яго заўсёды ўзорная дысцыпліна. Краўчанка. // Вытрымка, прывычка да строгага парадку. Унутраная дысцыпліна.

дысцыплі́на ​2, ‑ы, ж.

Асобная галіна якой‑н. навукі; вучэбны прадмет. Гуманітарныя дысцыпліны. Фізіка-матэматычныя дысцыпліны.

[Ад лац. disciplina — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэлемеха́ніка, ‑і, ДМ ‑ніцы, ж.

1. Навука аб кіраванні і кантролі на адлегласці перадачай (па канале сувязі) кадзіраваных электрычных або радыёсігналаў, якія нясуць кіруючую або кантрольную інфармацыю.

2. Галіна тэхнікі, якая распрацоўвае, стварае і выкарыстоўвае сродкі кадзіравання, перадачы і прыёму інфармацыі па каналах электра- або радыёсувязі. Шырока прымяняецца аўтаматыка і тэлемеханіка на чыгуначным транспарце. «Маладосць».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

territory [ˈterətri] n.

1. тэрыто́рыя;

inviolable territory непару́шная, недатыка́льная тэрыто́рыя

2. зямля́; мясцо́васць, раён; абша́р зямлі́;

fertile territory пладаро́дная мясцо́васць

3. Territory тэрыто́рыя (адміністратыўная адзінка ў ЗША, Канадзе, Аўстраліі, што не мае права штата або правінцыі)

4. галіна́, сфе́ра (навукі);

That is his territory. Гэта яго поле дзейнасці.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гемелало́гія

(ад лац. gemellus = парны + -логія)

галіна біялогіі і медыцыны, якая вывучае паходжанне блізнят і аналізуе іх падабенства і адрозненні з пункту погляду генетыкі, марфалогіі, фізіялогіі і псіхалогіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

радыётэ́хніка

(ад радыё- + тэхніка)

1) навука аб электрамагнітных ваганнях высокай частаты;

2) галіна тэхнікі, якая займаецца пытаннямі практычнага прымянення радыёапаратуры ў сістэме радыёсувязі, тэлебачання, радыёлакацыі, радыётэлемеханікі і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

БРАЗІ́ЛЬСКАЕ ЦЯЧЭ́ННЕ,

цёплае паверхневае цячэнне Атлантычнага ак., каля берагоў Паўд. Амерыкі, галіна Паўднёва-Пасатнага цячэння. Т-ра вады 18—26 °C. Скорасць 1—2 км/гадз. Накіравана ад мыса Сан-Рокі на ПдЗ уздоўж берагоў Бразіліі да 40° паўд. ш., дзе сустракаецца з халоднымі Фалклендскім цячэннем і цячэннем Зах. Вятроў.

т. 3, с. 237

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)