мармі́т

(фр. marmite)

награвальны апарат для падтрымлівання ў гарачым стане прыгатаванай ежы; звычайна мае выгляд рухомай шафы, дзе знаходзяцца каструлі ў ванне з пастаянна гарачай вадой.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

намінаты́ўны

(лац. nominativus = звязаны з называннем)

1) лінгв. які служыць для называння, абазначэння прадметаў, з’яў, якасцей, дзеянняў (напр. н. сказ);

2) які мае адносіны да намінатыву.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пу́шка

(польск. puszka < чэш. puszka, ад ням. Büchse)

1) гармата, якая мае насцільную траекторыю стральбы;

2) апарат для лячэння сродкамі радыеактыўнага выпрамянення (кобальтавая п.);

3) каробка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фініты́зм

(ад лац. fmitus = канечны)

філасофская канцэпцыя, якая адмаўляе аб’ектыўна-рэальны змест катэгорыі бесканечнага, зыходзячы з таго, што чалавек заўсёды мае справу толькі з канечнымі рэчамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эпібле́ма

(гр. epiblema = пакрывала)

покрыўная тканка маладых каранёў раслін, якая мае такое ж паходжанне, як і эпідэрміз наземных органаў; па меры росту адмірае і замяняецца экзадэрмай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

niepowołany

niepowołan|y

які не мае права; неадпаведны; неналежны; недасведчаны; нявопытны; некампетэнтны;

~y organizator — самазваны арганізатар;

dostać się w ~e ręce — трапіць у неналежныя рукі;

~y krytyk — некампетэнтны крытык

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

gesúndheitlich

1.

a

1) саніта́рны, гігіені́чны

2) які́ ма́е дачыне́нне да здаро́ўя

~e Betréuung — медыцы́нскае абслуго́ўванне

~e Éinrichtungen — устано́вы ахо́вы здаро́ўя

2.

adv у адно́сінах да здаро́ўя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Náchsehen

bei etw. (D) das (blínde, léere) ~ háben — застава́цца з но́сам, застава́цца ні з чым

◊ wer zu spät kommt, hat das ~ — ≅ хто не дба́е, той тра́сцу ма́е

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

філе́йны ​1, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да філе ​1 і філею. Філейная выразка. // Прыгатаваны з філе ​1. Філейная каўбаса.

2. Які мае адносіны да вырабу філе ​1 (у 2 знач.). Філейны цэх.

філе́йны ​2, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да філе ​2, з’яўляецца філе ​2. Філейная вышыўка.

2. Прызначаны для вырабу філе ​2. Філейная іголка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

це́нность в разн. знач. кашто́ўнасць, -ці ж.;

вещь высо́кой це́нности рэч высо́кай кашто́ўнасці;

хране́ние це́нностей захава́нне кашто́ўнасцей;

его́ рабо́та име́ет большу́ю це́нность для нау́ки яго́ рабо́та ма́е вялі́кую кашто́ўнасць для наву́кі;

материа́льные и духо́вные це́нности матэрыя́льныя і духо́ўныя кашто́ўнасці;

культу́рные це́нности культу́рныя кашто́ўнасці;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)