Такава́цца ’згаворвацца, дамаўляцца’ (Ян.), токова́ць ’балбатаць, гаварыць, даказваць’ (ТС). Магчыма, да такава́ць (гл.), параўн. польск. tokować ’прывабліваць самку спевам і рухамі (пра птушак)’ і перан. ’балбатаць, плявузгаць’ (Варш. сл.); апошняе значэнне дае, відаць, падставы разглядаць рус. аргат. токова́ть ’такаваць, гаварыць без перапынку’ ў якасці паланізма (Віткоўскі, Słownik, 186), што цяжка давесці. Для зваротнага дзеяслова нельга выключыць магчымасць вывядзення з такаць1, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Та́пкі ’пантофлі, лёгкія туфлі без абцасаў’, адз. л. та́пка (ТСБМ; карэліц., Дзіц. фальклор), адз. л. та́пак: пакласці ў тапак, насіць у тапку (мазыр., Нар. медыцына). Укр. та́почки, рус. та́пки. З рус. та́пкі ’тс’, параўн. тапачкі, тапці, гл. Параўн. таксама серб.-харв. то̀пук ’сялянскі абутак, пасталы’ (< тур. topyk ’пята’, Скок, 3, 483).

Тапкі́ ’гразкі, багністы’ (віл., Сл. ПЗБ). Гл. то́пкі1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Sapientia in exitu canitur

Розум хваляць, калі справа закончана.

Ум хвалят, когда дело закончено.

бел. Канец ‒ дзелу вянец. Не глядзі пачатка, глядзі канец. Не таго слава, хто пачынае, але таго, хто канчае. Усё добра, што добры канец мае.

рус. Всякое дело концом красно. Не говори, что делал, а говори, что сделал. Дело без конца, что кобыла без хвоста. Конец ‒ делу венец. Лучшее слово в работе: «Готово!» Добрый конец всему делу венец. Хорошо то, что хорошо кончается. Не дорого начало, а похвален конец.

фр. La fin couronne l’œuvre (Конец венчает дело).

англ. The end crowns the work (Конец венчает дело).

нем. Das Ende krönt das Werk (Конец венчает дело).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

супярэ́чнасць ж. Wderspruch m -(e)s, -sprüche; Wderrede f -, -n (пярэчанне);

заблы́тацца ў супярэ́чнасцях sich in Wdersprüche verwckeln;

супярэ́чнасць памі́ж сло́вам і спра́вай der Wderspruch zwschen Rden und Hndeln;

по́ўны супярэ́чнасцяў wderspruchsvoll;

без супярэ́чнасцяў wderspruchslos; hne Wderreden, hne Wdersprüche

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

un-

[ʌn-]

prefix.

1) надае́ прыме́тнікам, прысло́ўям адмо́ўнае значаньне не- (ня-), без- (бяз-)

happy — шчасьлі́вы

unhappy — нешчасьлі́вы

equal — ро́ўны

unequal — няро́ўны

2) дзеясло́вам надае́ супрацьле́глае, адваро́тнае зна́чаньне

to lock — замыка́ць

to unlock — адмыка́ць

to tie — завя́зваць

to untie — разьвя́зваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

mantle

[ˈmæntəl]

1.

n.

1) накі́дка без рукаво́ў, ма́нтыя f.

2) пакрыцьцё n., по́крыва n.

a mantle of snow — сьне́жнае по́крыва

3) Tech.

а) кажу́х -а́ m. (футара́л з жале́за)

б) се́тка (наво́кал га́завага ліхтара́)

2.

v.t.

пакрыва́ць; аху́тваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

амазо́нка

(ад гр. amazones, ад a- = без + mazos = грудзі)

1) паводле старажытнагрэчаскай міфалогіі, прадстаўніца жанчын-воінаў, якія жылі ля берагоў Чорнага мора;

2) жанчына-коннік;

3) доўгая жаночая сукенка для язды на конях;

4) расліна сям. шальнікавых, від эхінадоруса.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кансэ́нсус

(лац. consensus = згода, аднастайнасць)

1) збег думак; агульная згода па спрэчных пытаннях удзельнікаў канферэнцый, перагавораў, пасяджэнняў і г.д.;

2) форма калегіяльнага прыняцця рашэння, якое ўступае ў сілу толькі тады, калі за яго выказаліся ўсе без выключэння ўдзельнікі галасавання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сеа́нс

(фр. séance)

1) дэманстрацыя чаго-н. у пэўны прамежак часу без перапынку (напр. с. паказу мадэлей, с. у кіно);

2) выкананне якога-н. дзеяння, работы, лячэння адным захадам, а таксама прамежак часу, калі гэта адбываецца (напр. с. гіпнозу).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

наара́ць, ‑ару, ‑арэш, ‑арэ; зак.

1. чаго і без дап. Узараць нейкую колькасць зямлі. [Іван Пятровіч:] — Пакуль гэта .. [яравое] паспее, дык пад азіміну вунь колькі наараць можна. Пальчэўскі.

2. што. Разм. Узняць араннем. Завішнюк успомніў, што гэта града, колішняя пагранічная града, якую нааралі ў лонаўскіх лясах у дваццатым годзе. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)