седлава́нне, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. сядлаць.
2. Спосаб, якім асядланы конь. Вучэбнае седлаванне. Паходнае седлаванне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уго́дніцтва, ‑а, н.
Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. угоднічаць; паддобрыванне, падлашчванне, удыганне. Яго прынцыповай натуры праціўна было ўгодніцтва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
устанаўле́нне, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. устанаўліваць — устанавіць.
2. Тое, што ўстаноўлена; закон. Палітычныя ўстанаўленні грамадства.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фармірава́нне, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. фарміраваць і фарміравацца.
2. Сфарміраванае вайсковае злучэнне, часць. Вайсковае фарміраванне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шатро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.
Разм.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. шатраваць.
2. Мука з шатраванага зерня.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шмяк, выкл. у знач. вык.
Разм. Ужываецца паводле знач. дзеясл. шмякаць — шмякнуць і шмякацца — шмякнуцца. Шмяк з дрэва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шорг, выкл. у знач. вык.
Разм. Ужываецца паводле знач. дзеясл. шоргаць — шоргнуць. Сядзеў ціхенька, а потым — шорг нагой.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
штуко́ўка, ‑і, ДМ ‑коўцы, ж.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. штукаваць.
2. Р мн. ‑ковак. Заштукаванае месца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
АБЗУ́, апсу,
паводле шумера-акадскай міфалогіі, сусветны акіян падземных прэсных водаў, які абкружае зямлю, а таксама патаемнае месца, схаванае недзе ў яго глыбіні, куды нават багі не могуць зазірнуць і дзе захоўваюцца таямнічыя сілы, што кіруюць светам.
т. 1, с. 22
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
АБХА́ЗЫ
(саманазва апсуа),
нацыя, асн. насельніцтва Абхазіі (93,3 тыс. чал.). Усяго ў Рас. Федэрацыі і інш. краінах СНД 105 тыс. чал. (1989), у Турцыі — 5 тыс. чал. Гавораць на абхазскай мове. Паводле рэлігіі праваслаўныя і мусульмане-суніты.
т. 1, с. 52
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)