тры́пціх

(гр. triptychos = трайны)

1) твор мастацтва з трох карцін, барэльефаў, малюнкаў, аб’яднаных адзінай задумай і выкананых у адным стылі;

2) паэтычны твор з трох адносна самастойных вершаў, аб’яднаных агульнай задумай;

3) трохстворкавы складзень (складны абраз).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

АЗАДЗІ́ Даўлетмамед

(1700—60),

туркменскі паэт і вучоны. Бацька Махтумкулі. Прыхільнік містычнай плыні ў ісламе — суфізму. Займаўся тэорыяй верша. Асн. твор — дыдактычная паэма «Пропаведзь Азадзі» («Вагзі-Азад») — разважанні пра справядлівага правіцеля, маральна-этычныя нормы паводзін, развіццё гандлю і земляробства. Мова паэмы архаічная, насычаная араба-персідскімі элементамі.

т. 1, с. 150

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ВЯДУ́ТА

(італьян. veduta),

жанр выяўл. мастацтва або канкрэтны твор, які адлюстроўвае від мясцовасці, пейзаж, часцей архітэктурны. Тэрмін узнік у 17 ст. ў Галандыі, набыў пашырэнне ў 18 ст. ў Венецыі, у 19 ст. — у інш. краінах Еўропы. Сярод майстроў вядуты мастакі Б.Белота, А.Каналета, Дж.Б.Піранезі і інш.

т. 4, с. 338

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

БЭ́ЙЛІ (Beiley) Сэмюэл

(1791, г. Шэфілд, Вялікабрытанія — 18.1.1870),

англійскі вучоны-эканаміст У 1831 заснаваў і ўзначаліў Банкаўскую кампанію ў г. Шэфілд. Аўтар навук. прац па эканам., філас. і паліт. праблемах. Асн. твор «Крытычнае даследаванне аб прыродзе, мерах і прычынах вартасці...» (1825) накіраваны супраць тэорыі працоўнай вартасці Д.Рыкарда.

т. 3, с. 383

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

вальс

(фр. valse)

плаўны парны танец трохдольнага памеру, а таксама музычны твор у такім рытме.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

імпрэ́сія

(лац. impressio)

1) мімалётнае ўражанне, настрой, перажыванне;

2) кароткі літаратурны твор эмацыянальна-суб’ектыўнага характару.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

када́нс

(фр. cadence)

гарманічны або меладычны абарот, які завяршае музычны твор, падкрэсліваючы яго кампазіцыйную цэласнасць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мары́на

(іт. marina, ад лац. marinus = марскі)

твор пейзажнага жывапісу, у якім адлюстраваны марскі краявід.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

увра́ж

(фр. ouvrage = праца, твор)

раскошнае мастацкае выданне вялікага фармату, якое звычайна складаецца з гравюр.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

апавяда́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. апавядаць.

2. Невялікі мастацкі апавядальны твор, звычайна ў прозе. Гумарыстычнае апавяданне. □ Усё зразумела Даніну яшчэ і таму, што ў апавяданні, якое чытала ім настаўніца, гаварылася пра такіх жа, як ён, дзяцей вясковай беднаты. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)