твой мест., м. твой (род. твайго́, дат. твайму́, вин. твайго́, твор., предл. тваі́м); ж. твая́ (род., дат., предл. тваёй, вин. тваю́, твор. тваёй, тваёю); ср. тваё (род. твайго́, дат. твайму́, вин. тваё, твор., предл. тваі́м); мн. твае́ (род., предл. тваі́х, дат. тваі́м, вин. твае́, тваі́х, твор. тваі́мі);
твой сын твой сын;
из твоего́ до́ма з твайго́ до́му;
твоя́ во́ля твая́ во́ля;
твой вопро́с тваё пыта́нне;
с твоего́ согла́сия з тваёй зго́ды;
твои́ми стара́ниями тваі́мі стара́ннямі;
здесь всё твоё тут усё тваё;
◊
что твой… як той…;
что твой солове́й як той салаве́й;
на что твой… куды́ той…, (очень) на што (ужо́), да чаго́ (ужо́), ве́льмі;
по-тво́ему па-тво́йму.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
фанта́зія, ‑і, ж.
1. Творчае ўяўленне. Паэтычная фантазія. Узлёт фантазіі. □ У пані Даміцэлі была багатая фантазія, і сваё даўнейшае жыццё ў Польшчы яна шчодра аздабляла паэтычнымі выдумкамі. Колас. Апора на народную традыцыю не азначае, што паэт абмяжоўвае ўласную, індывідуальную творчую фантазію. Навуменка. Народная фантазія акружыла паэтычнай выдумкай паходжанне скалы, што тырчыць з вады, пры выхадзе Ангары з Байкала. М. Стральцоў. // Выдумка, вынаходлівасць. [Алег:] — Дэкарацыя, касцюмы. Там [у спектаклі] шмат фантазіі, выдумкі. Ермаловіч. Малады запал знаходзіў выхад у размашыста накіданых фрэсках, вясёлкавых вітражах, з фантазіяй убранай зале. Ліс.
2. Прадукт чыйго‑н. уяўлення; мара. Спачатку гэта [скараціць рабочы дзень] здалося нават фантазіяй. Карпаў. Гэта не фантазія, а наша новая ява, рэчаіснасць нашага часу. Бялевіч. // Нешта неверагоднае, глупства. [Міхась:] — У рэстаран ты мяне ўсё роўна не пусціш.. [Стэфа:] — Я пушчу цябе ў інстытут! [Міхась:] — Усё гэта, залаценькая мая, фантазія. Савіцкі.
3. Разм. Нечаканы, незразумелы ўчынак; дзівацтва. [Бэсман:] — Загад Аб наступленні зараз на Барысаў — Фантазія штабных. Глебка.
4. Музычны твор свабоднай формы, імправізацыйнага характару. «Камарынская» — фантазія для аркестра на дзве рускія народныя тэмы: вясельную і вядомую «Камарынскую». «ЛіМ».
5. Літаратурны твор фантастычнага зместу. // Літаратурны твор, які з’яўляецца творчай перапрацоўкай якіх‑н. твораў.
[Грэч. phantasia — уяўленне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дасле́даванне н
1. (навуковы разгляд) Untersúchung f -, -en; Erfórschung f -, -en; Fórschung f -, -en;
2. (навуковы твор) wíssenschaftliche Ábhandlung, Untersúchung f -, -en; Stúdi¦e f -, -n;
3. юрыд Náchuntersuchung f -, -en
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
новаўтварэ́нне н
1. Néubildung f -, -en;
2. мед, лінгв гл нава твор
1., 2.но́венькі
1. neu, (fúnkel)nágelneu;
2. у знач наз м (навічок) Néuling m -(e)s, -e
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
скульпту́ра ж маст
1. (від мастацтва) Bíldhauerkunst f -, Bildhaueréi f -, Plástik f -, -;
2. (твор) Skulptúr f -, -en, Bíldwerk n -(e)s, -e, Plástik f -, -en; Stándbild n -es, -er (статуя)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
кіч
(ням. Kitsch = халтура)
безгустоўны фільм або літаратурны твор, разлічаны на знешні эфект.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
адаптава́ць
(лац. adaptare = прыстасоўваць)
перапрацоўваць тэкст з мэтай спрашчэння, напр. іншамоўны літаратурны твор для тых, хто пачынае вывучаць замежную мову.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
актэ́т
(іт. ottetto, ад лац. octo = восем)
1) музычны твор для васьмі галасоў або інструментаў;
2) ансамбль з васьмі выканаўцаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
до́йна
(рум. doina)
1) народная лірычная песня румын і малдаван;
2) музычны твор для інструментальнага аркестра ў стылі гэтай песні.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
эпі́стала
(лац. epistola, ад гр. epistole = пісьмо)
1) літаратурны твор, напісаны ў форме пісем;
2) уст. доўгі, звычайна нудны ліст.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)