увянча́ць сов., в разн. знач. увенча́ть;

у. прэ́міяй ле́пшы твор маста́цтва — увенча́ть пре́мией лу́чшее произведе́ние иску́сства;

у. буды́нак ве́жай — увенча́ть зда́ние ба́шней

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)