распатла́ны, ‑ая, ‑ае.
Разм. Раскудлачаны, растрапаны. Мокрая, з жоўтым лісцем у распатланых валасах і на боціках, .. [Паранька] бегла насустрач, трымаючы перад сабой загорнутае крысо ватоўкі. Ракітны. У дзверы кабінета віхурай уварвалася дзяўчо. Невысокае, загарэлае, з трошкі распатланымі валасамі. Сабаленка. // З раскудлачанымі, растрапанымі валасамі. Пачуўся грукат ног па сходах, і ў пакой уварваўся распатланы і страшны Віктар. Караткевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
расхілі́ць, ‑хілю, ‑хіліш, ‑хіліць; зак., што.
Адвесці ў розныя бакі, разняць (што‑н. самкнутае, прыхіленае адно да аднаго). — О-о, соня, — нібы здзівіўся .. [Васіль] і падышоў да ўваходу ў другі пакой. Ціхенька расхіліў шторкі і прасунуў галаву. Федасеенка. Угледзеўшы пляменніка, якога Марцін вельмі любіў, ён засвяціўся радасцю і яшчэ загадзя расхіліў вусы, каб адвесці прастарнейшае месца пацалунку. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спаражні́ць, ‑ражню, ‑рожніш, ‑рожніць; зак., што.
1. Зрабіць парожнім, пазбавіўшы ад змесціва. Пакуль мы спаражнілі міску, хмара праскочыла і на дварэ зноў прамянілася ліпеньскае сонца і цалавала спелае жытняе валоссе. Сташэўскі. Міход залпам спаражніў пляшку, вылез з-за стала і выцягнуў за руку Галю. Павёў у другі пакой. Сабаленка.
2. Разм. Выдаліць з арганізма рэшткі ператраўленай ежы. Спаражніць жывот.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
míeten
I
vt
1) найма́ць (пакой); арэндава́ць, бра́ць напрака́т
2) марск. фрахтава́ць; найма́ць (рабочых і г.д.)
II
vt скла́дваць у сці́рту [стог, бурт, капе́ц]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
überholen
I überhólen
vt
1) пераганя́ць, апярэ́джваць
2) рамантава́ць (матор, пакой)
II überholen
vt перапраўля́ць (на свой бераг, на свой бок)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Flur
I
m -(e)s, -e се́нцы; пярэ́дні пако́й; калідо́р, вестыбю́ль
auf dem ~ — у калідо́ры
II
f -, -en луг, по́ле, ні́ва
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
wynajęcie
wynajęci|e
н.
1. od kogo наймы;
2. komu сдача ўнаймы;
pokój do ~a — здаецца пакой (аб’ява)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
pojedynka
pojedynk|a
ж.
1. аднамесны пакой;
2. камера-адзіночка;
w ~ę — а) па адным;
у адзіночку; самотна
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
waltz2 [wɔ:ls] v.
1. вальсі́раваць, танцава́ць вальс
2. infml кружы́цца; прытанцо́ўваць (ад радасці, задавальнення і да т.п.);
waltz through an exam лёгка і паспяхо́ва здаць экза́мен;
She waltzed into the room. Яна весела ўвайшла ў пакой.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ну́мар, -а, мн. -ы́, -о́ў, м.
1. Парадкавы лік прадмета ў шэрагу яму падобных.
Н. тэлефона.
Н. білета.
2. Прадмет, абазначаны пэўным лікам па парадку.
Святочны н. газеты.
3. Жэтон, планка, ярлык і пад. з адбіткам або малюнкам лічбы.
4. Размер адзення, абутку і інш.
5. Асобны пакой у гасцініцы, лазні і пад.
6. Асобнае закончанае выступленне артыстаў (у тэатры, на канцэрце і пад.).
Сольны н.
7. перан. Які-н. нечаканы, дзіўны ўчынак (разм.).
Выкінуць н.
|| памянш. нумаро́к, -рка́, мн. -ркі́, -рко́ў, м. (да 1 і 5 знач.).
|| прым. нумарны́, -а́я, -о́е (да 1 і 5 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)