upodobanie
upodobani|e
н.do czego схільнасць да чаго;
wedle własnego ~a — паводле свайго густу;
robić co z ~em — рабіць што з задавальненнем
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
засяка́нне 1, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. засякаць 1 — засячы 1.
засяка́нне 2, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. засякаць 2 — засячы 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
задава́нне 1, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. задаваць — задаць.
задава́нне 2, ‑я, н.
Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. задавацца 2; фанабэрыстасць, ганарлівасць, зазнайства.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заку́сванне 1, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. закусваць 1 — закусіць 1.
заку́сванне 2, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. закусваць 2 — закусіць 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заме́шванне 1, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. замешваць 1 — замясіць 1.
заме́шванне 2, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. замешваць 2 — замяшаць 1.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вычэ́сванне 1, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. вычэсваць 1 — вычасаць 1.
вычэ́сванне 2, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. вычэсваць 2 — вычасаць 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гу́шканне, ‑я, н.
Разм.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. гушкаць і гушкацца. Гушканне на арэлях.
2. Стан паводле знач. дзеясл. гушкацца. Гушканне на хвалях.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выжыва́нне 1, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. выжываць 1 — выжыць 1.
выжыва́нне 2, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. выжываць 2 — выжыць 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выпраўле́нне 1, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. выпраўляць 1 — выправіць 1.
выпраўле́нне 2, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. выпраўляць 2 — выправіць 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абко́лванне 1, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. абколваць 1 — абкалоць 1.
абко́лванне 2, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. абколваць 2 — абкалоць 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)