anulowanie

н. ануляванне;

anulowanie długów — ануляванне даўгоў;

anulowanie kredytu — ануляванне крэдыту;

anulowanie pieniędzy papierowych — ануляванне папяровых грошай;

anulowanie zamówienia — ануляванне заказу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Тайба́ ’трыманне ў тайне, тайна’, ’утойванне, хаванне’: тайба грошай (Нас.). Прамая паралель у сучасных славянскіх мовах толькі ў славен. дыял. tȃjba (гл. Фурлан у Бязлай, 4, 147), што можна разглядаць як сепаратную беларуска-славенскую ізаглосу. Параўн., аднак, ст.-слав. таибьна ’тайна’, таибьно ’таямнічы, таемны’, таибьникъ ’асоба, якая валодае тайнай, жрэц, святар’ (толькі ў Супрасльскім кодэксе), стараж.-рус. таиба ’тайна’. Непасрэдна да прасл. *tajьba (сінанімічнага *tajьna, гл. тайна), якое з’яўляецца вытворным з суфіксам ‑ьbа (аб ім, але без кантынуантаў *taj‑ гл. Слаўскі, SP, 1, 61–62) ад *tajь ’таямніца, тайна’, ’таямніча, скрытна’ (< *tajiti, гл. таіць). Гл. яшчэ Скок, 3, 434.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Трая́к ‘тры рублі’ (ТСБМ; шальч., Сл. ПЗБ), ‘манета ў тры грошы, або 1½ сярэбранай капейкі’ (Нас., Федар. 4, Шат., Касп., Эр., Нар. Гом.), ‘75 капеек’ (Растарг.), ‘тры капейкі’ (Байк. і Некр.); ‘бервяно ў тры сажні’ (Касп.), ‘вялікае бервяно’ (Жд. 3), ‘бервяно даўжынёй каля 6 м (на дошкі)’ (чэрв., Нар. лекс., Сл. ПЗБ); ‘мера дроў каля 3 вазоў’ (Мат. Гом.). Утварыліся ў выніку субстантывацыі зборнага лічэбніка троj‑е і суф. ‑ак (< прасл. *‑akъ) (Слаўскі, SP, 1, 89). Назвы манет адлюстроўваюць пералічэнне расійскіх грошай у старую грашовую сістэму пасля падзелу Рэчы Паспалітай паводле эквіваленту 1 капейка = 2 грошы (Станкевіч, Зб. тв. 2, 26).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прое́здить сов.

1. разг. прае́здзіць;

прое́здил мно́го денег прае́здзіў шмат гро́шай;

прое́здили два часа́, оты́скивая доро́гу прае́здзілі дзве гадзі́ны, шука́ючы даро́гі;

2. (о лошади — выездить) спец. аб’е́здзіць;

3. (о лошади — не дать застояться) спец. прае́здзіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мільён, ‑а, м.; ліч. і наз.

1. Ліч. кольк. Лік і лічба 1.000.000. // Колькасць, якая абазначаецца лічбай 1.000.000. Два мільёны рублёў.

2. звычайна мн. (мільёны, ‑аў). Вельмі вялікая колькасць каго‑, чаго‑н.; мноства. Па франтонах, па карнізах І па трубах сонца льецца І ва ўсіх фантанах знізу На мільёны пырскаў б’ецца. Гілевіч. // Разм. Вельмі вялікая сума грошай. Атрымліваць мільёны рублёў даходу. // Пра народ, людскія масы. Мільёны паўсталі супроць каланіялізму.

[Фр. million.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уво́лю, прысл.

1. Колькі хочацца, удосталь. Нагнуўся Андрэй і напіўся ўволю крынічнай вады. Якімовіч. У цырку Вараны быў у жанглёра... Уволю еў аўса, не знаў на працы зморы. Корбан. Насмяяўшыся ўволю, студэнты .. павалілі ў актавую залу. Карпюк.

2. Многа, у поўным дастатку. Людзі шчыты пастаўлялі на полі, каб затрымаць вас [снягі], Мець вільгаці ўволю. Лужанін. // у знач. вык. Многа, даволі. У хаце дастатак завёўся: хлеба і грошай уволю. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́наўка ж.

1. Krug m -(e)s, Krüge; Schppen m -s, -, Sidel n -s, -, Mlle f -, -n (піўная);

ко́наўка малака́ (як мера) ein hlber Lter Milch;

2. (для збору грошай) Smmelbüchse f -, -n, Büchse f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

cash

[kæʃ]

1.

n.

гато́ўка f.; ная́ўныя гро́шы; манэ́ты й банкно́ты

to be out of cash — ня мець гато́ўкі, гро́шай

2.

v.t.

1) выме́ньваць (чэк на гро́шы)

2) плаці́ць ная́ўнымі грашы́ма

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

акрэдыты́ў

(фр. accréditif, ад лац. accreditivus = вярыцельны)

1) дакумент на права атрымання кім-н. пэўнай сумы грошай у ашчадным банку;

2) від банкаўскага рахунка, паводле якога ажыццяўляюцца безнаяўныя разлікі;

3) вярыцельная грамата, якая пацвярджае паўнамоцтвы дыпламатычнага прадстаўніка пры ўрадзе іншай дзяржавы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

pot1 [pɒt] n.

1. гаршчо́к; кацяло́к; (высо́кая) кастру́ля; бляша́нка; сло́ік;

pots and pans кухо́нны по́суд;

flower pot гаршчо́к для кве́так, вазо́н;

a pot of jam сло́ік варэ́ння;

a pot of paint бляша́нка фа́рбы

2. начны́ гаршчо́к

3. лу́за (у більярдзе)

go to pot infml разары́цца; загі́нуць; ≅ вы́лецець y трубу́;

pot luck шанс; магчы́масць, мажлі́васць;

pots of money BrE, infml шмат/ве́льмі мно́га грошай;

They’ve got pots of money. У іх куча грошай;

the pot calling the kettle black infml ≅ або́е рабо́е; адзі́н друго́га ва́рты; аднаго́ по́ля я́гада; два бо́ты па́ра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)