Verbum

самаачышчэ́нне, ‑я, н.

1. Прыроднае ачышчэнне вады, глебы ў выніку розных біяхімічных працэсаў.

2. Дзеянне паводле дзеясл. самаачышчацца (у 2 знач.).

скла́дванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. складваць — скласці (у 1–5, 10–13 знач.) і складвацца — скласціся (у 4, 5 знач.).

сча́лка, ‑і, ДМ ‑лцы, ж.

Спец.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. счаліць.

2. Канат або жэрдка, якія ўжываюцца для счальвання.

ува́рка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. ува́рваць — уварыць.

2. Колькасць, аб’ём, на якія ўварылася што‑н.

укамплектава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. укамплектаваць; вынік гэтага дзеяння. Сафрон Іванавіч пачаў вадзіць пальцам па спісах укамплектавання школ. Лобан.

упіка́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. упікаць — упікнуць.

2. Папрокі, абвінавачанні, выказаныя каму‑н. або ў адрас каго‑н.

хру́мканне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. хрумкаць, а таксама гукі гэтага дзеяння. Іншы раз.. наслухаешся за дзень кепскага хрумкання. Кулакоўскі.

цалава́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. цалаваць і цалавацца.

2. Гіст. Прысяга, клятва, у час прыняцця якой цалавалі крыж.

цілі́канне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. пілікаць, а таксама гукі гэтага дзеяння. З галін пазбірала [труба-берасцянка] Ціліканне жоўтых сініц. Калачынскі.

цыры́канне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. цырыкаць, а таксама гукі гэтага дзеяння. Праз адчыненую фортку далятала забіяцкае цырыканне вераб’ёў. Хомчанка.