скры́ганне, ‑я, н.
Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. скрыгаць, а таксама гукі гэтага дзеяння. Скрыганне варот.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)