падня́цце, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. падняць (у 2, 3, 4, 8 і 9 знач.) і падняцца (у 2, 8 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патаўшчэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. патаўшчаць — патаўсціць.

2. Таўсцейшая частка чаго‑н. Патаўшчэнне на галінцы. Патаўшчэнне на назе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пацёртасць, ‑і, ж.

1. Стан паводле знач. дзеясл. пацерці.

2. Пашкоджанне, раздражненне верхніх слаёў скуры ад трэння. Пацёртасці на шыі каня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перакле́йка, ‑і, ДМ ‑клейцы; ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. пераклейваць — пераклеіць.

2. Р мн. ‑клеек. Спец. Шматслаёвая клееная фанера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перасы́пка, ‑і, ДМ ‑пцы; Р мн. ‑пак; ж.

Дзеянне паводле дзеясл. перасыпа́ць ​1 — перасы́паць (у 1, 3 і 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераці́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Разм. Дзеянне паводле дзеясл. пераціраць — перацерці (у 3, 5 і 6 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераця́жка, ‑і, ДМ ‑жцы; Р мн. ‑жак; ж.

Дзеянне паводле дзеясл. перацягваць — перацягнуць (у 4, 8, 9 і 11 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перыфразо́ўка, ‑і, ДМ ‑зоўцы; Р мн. ‑зовак; ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. перыфразоўваць — перыфразаваць.

2. Тое, што перададзена перыфразай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пялёсканне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. пялёскацца, а таксама гукі гэтага дзеяння. Раптам, зусім блізка, пачулася лёгкае пялёсканне. Стаховіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расцвіта́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. расцвітаць — расцвісці; росквіт. Вечнае расцвітанне зямлі поўніць нас салодкай трывогаю сэрца. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)