будава́цца

1. (для сябе) sich (D) ein Haus báuen; (áuf)gebáut wérden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

назва́цца sich nénnen*; sich áusgeben* (выдаваць сябе) (за каго-н für A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

дэмакраты́чна прысл demokrátisch; fréiheitlich, nicht autoritär;

паво́дзіць сябе́ дэмакраты́чна sich demokrátisch verhálten*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

змардава́ць erschöpfen vt; entkräften vt; zermürben vt;

змардава́ць сябе́ пра́цай sich ábarbeiten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

прыніжа́цца

1. (зрабіцца меншым) níedriger [kléiner] wérden;

2. перан (прыніжаць сябе) sich erníedrigen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

сіратлі́ва прысл, сіратлі́вы éinsam (самотны); verwáist;

адчува́ць сябе́ сіратлі́ва sich éinsam [verwáist] fühlen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

непасрэ́дны, -ая, -ае.

1. Які не мае прамежкавых звёнаў; прамы.

Непасрэдная сувязь.

2. Які робіць усё без сумнення, кіруючыся толькі ўнутранымі схільнасцямі; просты, шчыры.

Непасрэдная натура.

Паводзіць сябе непасрэдна (прысл.).

|| наз. непасрэ́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

паважа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. каго-што. Адносіцца з павагай да каго-, чаго-н.

П. старэйшых.

П. чужую думку.

Прымусіць сябе п.

2. што. Любіць, цаніць што-н.

П. тэатральнае мастацтва.

П. рыбалку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ве́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Паведамленне, звестка.

В. аб прыездзе.

Без вестак прапасці (бясследна знікнуць). Падаць пра сябе вестку (паведаміць).

|| памянш. ве́стачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

адбудава́цца, -ду́юся, -ду́ешся, -ду́ецца; -ду́йся; зак.

1. Закончыць пабудову чаго-н. для сябе.

Да восені адбудуемся.

2. Пабудавацца нанава, аднавіць жыллё пасля разбурэння, пажару і пад.

Вёска нанава адбудавалася.

|| незак. адбудо́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)