relate theory and practice звяза́ць тэо́рыю з пра́ктыкай
2. адно́сіцца; мець дачыне́нне (да чаго-н.);
He notices nothing but what relates to himself. Ён звяртае ўвагу толькі на тое, што тычыцца непасрэдна яго.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
пасажы́рскі Persónen-;
вакза́л для пасажы́рскіх цягніко́ў Persónenbahnhof m -(e)s, -höfe;
пасажы́рская су́вязь Persónenverkehr m -s;
пасажы́рскі цягні́к Persónenzug m -(e)s, -züge;
пасажы́рскі самалёт Verkéhrsflugzeug n -(e)s, -e, Passagierflugzeug [-´ʒi:r-] n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
адкало́цца
1. (аддзяліцца) sich ábspalten; ábbrechen*vi (s); sich (lós)lösen;
2. (парваць сувязь) bréchen*vi (ад каго-н., чаго-н. von D); sich ábspalten (ад каго-н., чаго-н. von D)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Абе́дзікі ’дзіцячая гульня’ (Бяльк.). Словаўтварэнне як бібікі, кепікі да абед (гл.). Семантычная сувязь паміж абедзікі і абед застаецца няяснай, бо этнаграфічны бок (апісанне гульні) нявысветлены. Сувязь слоў абедзікі і абед абгрунтоўваецца тым, што «для частавання лялек арганізуюцца так званыя абедкі» (Рам., 8, 590).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вы́рач ’балота’ (Жд., 1). Няясна. Магчыма, ёсць нейкая сувязь з выр ’вір’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
блок-схе́ма
(ад блок + схема)
схема прылады, апарата, машыны, дзе асобныя састаўныя вузлы (блокі) маюць выгляд прамавугольнікаў, а сувязь паміж імі паказана лініямі са стрэлкамі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
татэмі́зм
(ад татэм)
найбольш старажытная форма рэлігіі раннеродавага грамадства, для якой характэрна вера ў звышнатуральную сувязь, у кроўную блізкасць родавай групы з якім-н. татэмам.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
тэлетэрма́льны
(ад тэле- + тэрмальны);
т-ыя месцанараджэнні — залежы карысных выкапняў, аддаленыя ад глыбінных магматычных парод, з якімі мяркуецца іх роднасная сувязь праз гарачыя водныя растворы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
пашто́вы, ‑ая, ‑ае.
Звязаны з поштай, з перасылкай пісьмаў, пасылак, грошай і пад. Паштовая сувязь. Паштовае агенцтва. □ Мне трэба .. напісаць пісьмо аднаму чалавеку, але я не ведаў, ці ёсць там у іх паштовае аддзяленне, ці трэба пісаць на горад.Чорны.// Прызначаны для адпраўленняў па пошце (пісьмаў, пасылак і пад.). Паштовыя маркі. Паштовы поезд. Паштовая скрынка.// Які абслугоўвае пошту. Паштовы служачы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чынш, ‑у, м.
Гіст. У феадальнай Еўропе — рэгулярныя натуральныя і грашовыя плацяжы зямельнаму ўласніку за карыстанне зямлёй. // На Беларусі і ў Літве ў 15–19 стст. — грашовы аброк. Селяніна на сувязь з рынкам штурхала перш за ўсё неабходнасць уплаты грашовага чыншу і выканання іншых павіннасцей, якія ўсё часцей замяняліся грашовым эквівалентам.«Весці».— Чынш да падатку не належыць, — уставіў слова паспакайнелы Сяргей.Чорны.
[Польск. czynsz ад лац. census — перапіс.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)