Прысандры́чыцца ’прыстасавацца’ (ТС); параўн. рус. пецярб. присандри́чить ’прыбіць, прымацаваць’. Экспрэсіўнае ўтварэнне, магчыма, звязанае з кандры́чыцца (гл. кандрычка).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пуплене́тка ’суконная хустка’ (Бяльк.). Няясна, магчыма, ад купленая (хустка) ці хустка з путамі, гл. пупел ’пампон, фрэнзель’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Раско́ль ’стары, зношаны венік’ (ст.-дар., Бел. дыял.). Няясна; магчыма, да ро́ска ’дубец, розга’, гл. розга1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рыва́лка ’сяброўка’ (Сцяшк. Сл.). З польск. rywałka ’суперніца’. Змена семантыкі на супрацьлеглую можна, магчыма, растлумачыць экспрэсіўнасцю слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Скрыпёнкі: сядзець на скрыпёнках ‘сядзець на кукішках’ (Касп.). Няясна. Магчыма, звязана з серб.-харв. дыял. скри́пим ‘скочыць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Страхалю́д ‘страшнага выгляду чалавек, пачвара’ (Юрч. Вытв.). Да страх і люд (гл.), магчыма, з польск. stracholud ‘страшылішча’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сцякле́ц ’шарош’ (ЛА, 2). Магчыма, да папярэдняга слова (’тонкі лёд’, параўн. сцён, гл.), збліжанае са сцякло ’шкло’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сці-сці ’падзыўныя для авечак’ (петрык., ДАБМ, камент., 896). Няясна, магчыма, ісці (гл.), параўн. сьці ’ісці’ (Стан.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Труда́ць ‘мучыцца’ (паст., брасл., Сл. ПЗБ). Да труд1 (гл.), магчыма, аднаўленне непалатальнай асновы, гл. наступнае слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Труска́ты, труска́тый ‘кусцісты (пра лён)’ (малар., Уладз., Сл. Брэс.). Няясна, магчыма, да труск ‘дробныя галінкі’ і інш.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)