versílbern

vt

1) пасерабры́ць

2) жарт. прадава́ць

j-m die Hände ~ — даць ха́бар каму́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Schníppchen

◊ j-m ein ~ schlágen* — разм. ашука́ць каго́-н., зрабі́ць з кім-н. дрэ́нны жарт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

éinnehmend

a прыва́бны

er hat ein ~es Wésen — ён абая́льны; жарт. ён абжо́ра, ён заграба́ла

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

cheap [tʃi:p] adj.

1. та́нны, недарагі́

2. лёгкадасту́пны, які́ лёгка дастае́цца/дасяга́ецца;

a cheap victory лёгкая перамо́га

3. дрэ́нны, які́ нічога не ва́рты, нікчэ́мны

4. ні́зкі, по́длы, гане́бны;

a cheap trick зневажа́льны жарт

5. AmE скупы́

♦

on the cheap та́нна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дапато́пны

1. (вельмі даўні) frühgeschichtlich, vórweltlich; vórsintflutlich;

2. разм. (састарэлы); жарт., іран. vórsintflutlich; von Ánno dázumal;

дапато́пны ўбор áltmodische Kléidung [Tracht];

дапато́пныя по́гляды veráltete [vórsintflutliche] Ánsichten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

алю́зія

(фр. allusion, ад лац. allusio = жарт, намёк)

стылістычны прыём, калі падзея, якая апісваецца або адбываецца, суадносіцца намёкам з вядомым гістарычным, міфалагічным, літаратурным фактам (напр. цяжкія да знясілення, але марныя намаганні каго-н. характарызуюцца выразам «Сізіфава праца»).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

joke

[dʒoʊk]

1.

n.

1) жарт -у m.

2) анэкдо́т -у m.; пасьме́шышча n.

to crack a joke — расказа́ць анэкдо́т; сказа́ць што-н. сьме́шнае

no joke — бяз жа́ртаў

2.

v.i.

жартава́ць

3.

v.t.

паджарто́ўваць; дражні́ць, цьвялі́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

падчапі́ць, -чаплю́, -чэ́піш, -чэ́піць; -чэ́плены; зак.

1. каго-што. Узяць, зачапіўшы знізу.

П. бервяно бусаком.

2. што. Тое, што і прычапіць (у 1 знач.; разм.).

П. вагон да поезда.

3. перан., каго-што і чаго. Тое, што і падхапіць (у 3 знач.; разм., жарт.).

П. жаніха.

П. насмарк.

|| незак. падчэ́пліваць, -аю, -аеш, -ае і падчапля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. падчэ́пліванне, -я, н. (да 1 і 2 знач.) і падчэ́пка, -і, ДМ -пцы, ж. (да 2 знач.; разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

палаві́на, -ы, мн. -ы, -ві́н, ж.

1. Адна з дзвюх роўных частак, якія разам складаюць цэлае.

П. памідора.

П. справы.

П. зімы прайшла.

Першая п. гульні (у спорце).

2. Сярэдзіна якой-н. адлегласці, прамежку часу.

Праехаць палавіну дарогі.

П. восьмай вечара.

3. Асобная частка жылога памяшкання (уст.).

Парадная п. дома.

4. Пражонку (разм., жарт.).

Мая п. ў ад’ездзе.

|| памянш. палаві́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (да 1 знач.).

|| прым. палаві́нны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каро́ва, -ы, мн. -ы, -ро́ў, ж.

Буйная свойская жывёліна, якая дае малако; самка быка, а таксама некаторых парод буйной рагатай жывёліны (лася, аленя, зубра).

○

Марская карова — вымерлае воднае млекакормячае атрада сірэн.

◊

Дойная карова — пра крыніцу матэрыяльных даброт, якой звычайна карыстаюцца несумленныя людзі ў асабістых мэтах.

Як карова языком злізала каго-што (разм., жарт.) — хутка і бясследна знік, як і не было.

|| памянш. каро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, мн. -і, -ро́вак, ж.

|| прым. каро́він, -а.

К. рык.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)