◎ Мядзі́н, ст.-бел. медин ’гай’ з літ. medynas ’тс’ (Ябл., 124); параўн. суч. літ. medynas ’дрэвастой’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Мя́лісты ’мялаваты’ (карэліц., Нар. лекс.). Да мяла (гл.). Аб суфіксе ‑іст гл. Бел. гр.₂, 1, 303.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
О́бліг ’пісьмовая абавязацельства, вексель’ (Нас.). Ст.-бел. обликгъ, облигъ ’тс’ з польск. oblig (Булыка, Запазыч., 220).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ошуст ’ашуканец’ (Нас., Бяльк., Сл. ПЗБ, Федар. I, Нар. лекс.). Ст.-бел. ошустъ ’тс’. Гл. вошуст.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пабо́іска ’месца бойкі, пабоішча’ (Сцяшк. Сл.). Ст.-бел. побойско. З польск. poboisko ’тс’ (Булыка, Запазыч., 246).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Па́скавіца ’сківіца’ (лях., Сл. ПЗБ). У выніку кантамінацыі бел. сківіца і польск. paszczeka (pa‑szczęka) ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Перавалачы́ ’сцебануць, ударыць’ (слонім., Нар. словатв.). Відаць, з польск. przewlec ’перацягнуць’ пры ад’ідэацыі бел. перацягну́ць ’сцебануць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пераме́шка ’перашкоды’ (Касп.: зэльв., Сл. рэг. лекс.). У выніку кантамінацыі бел. перашкода і рус. мешать ’перашкаджаць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пірціка, ст.-бел. парашка ’кладоўка’ з літ. pirtikiu̯ ’маленькая лазня’ (Яблонскіс, 168; Булыка, Лекс. запазыч., 209).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Турнава́ць ‘турбаваць, непакоіць’ (докш., Бел. дыял. 2). Няясна; мажліва, да турнуць ці з сапсаванага турбаваць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)