Verbum

падво́блачны, -ая, -ае.

Які знаходзіцца вельмі высока, пад воблакамі.

Падвоблачная вышыня.

падво́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -во́д, ж.

Запрэжаны воз, калёсы.

Прыехаць на падводзе.

|| прым. падво́дны, -ая, -ае.

падво́днік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Марак, які служыць у падводным флоце.

2. Спецыяліст па падводных, вадалазных работах.

падво́дны¹, -ая, -ае.

1. Які знаходзіцца, ажыццяўляецца пад паверхняй вады.

Падводная частка карабля.

Падводнае плаванне.

2. Пра судны, флот: здольны плаваць пад вадой.

Падводная лодка (баявы карабель). Падводныя сілы флоту (усе падводныя лодкі ВМФ дзяржавы або аднаго з яе флотаў).

падво́дны² гл. падвода.

падво́з гл. падвезці¹.

падво́зіць гл. падвезці¹.

падво́зка гл. падвезці¹.

падво́іць, -о́ю, -о́іш, -о́іць; -о́ены; зак., што.

1. Павялічыць, узмацніць удвая.

П. вытворчасць мяса.

П. намаганні.

2. Зрабіць што-н. двайным.

П. дратву.

|| незак. падво́йваць, -аю, -аеш, -ае; наз. падво́йванне, -я, н.

|| наз. падвае́нне, -я, н.

падво́йны, -ая, -ае.

Які складаецца з дзвюх аднародных частак, двайны.

Падвойнае дно.

Падвойныя вокны.