перапі́ска, ‑і,
1.
2.
3. Збор пісем, лістоў, напісаных і атрыманых кім‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перапі́ска, ‑і,
1.
2.
3. Збор пісем, лістоў, напісаных і атрыманых кім‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раздзяле́нне, ‑я,
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скарачэ́нне, ‑я,
1.
2. Скарочанае абазначэнне, назва каго‑, чаго‑н.
3. Пропуск у якім‑н. тэксце; купюра 1.
4.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зба́ўка, ‑і,
1.
2. Збаўленая колькасць чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
змацава́нне, ‑я,
1.
2. Прыстасаванне для злучэння частак чаго‑н.: скрэпа.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
забуто́ўка, ‑і,
1.
2. Матэрыял, якім забутоўваюць што‑н.; бут.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
віншава́нне, ‑я,
1.
2. Прывітанне з выпадку радаснай падзеі, знамянальнай даты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вымярэ́нне, ‑я,
1.
2. Велічыня, якая вымяраецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выпіло́ўка, ‑і,
1.
2. Упрыгожанне, выкананае з дапамогай пілы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́рубка, ‑і,
1.
2. Месца, дзе высеклі лес; выруб, высечка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)