пераўтварэ́нне прыро́ды die Úmgestaltung der Natúr, Natúrumgestaltung f -;
з’я́ва прыро́ды Natúrerscheinung f -, -en;
на ўло́нні прыро́ды im Fréien, im Grünen; am Búsen der Natúr (паэт.);
2. (сутнасць) Wésen n -s;
паво́дле прыро́ды dem Wésen nach
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
сустрака́цца, сустрэ́цца begégnen vi (s) (зкім-н.D – выпадкова); sich tréffen* (паводледамоўленасці); einánder tréffen* (бачыцца); stóßen*vi (s) (зчым-н. auf A);
сустрака́цца са знаёмымі Bekánnte tréffen*, Bekánnten begégnen;
сустрака́цца з перашко́дай auf ein Híndernis stóßen*, behíndert wérden
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
БАЦЫЛІ́Н,
антыбіётык, які выпрацоўвае сянная палачка (Bacillus subtilis). Паводлехім. саставу — поліпептыд. Уздзейнічае на грамстаноўчыя (стафілакокі) і грамадмоўныя (кішэчная палачка) бактэрыі. Шырока не выкарыстоўваецца (інактывуецца пры наяўнасці бялковых рэчываў крыві і сывараткі).
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
АЛЕ́КСА,
бел. дойлід 2-й пал. 13 ст., які паводле загаду валынскага кн. Уладзіміра Васількавіча ў 1276 залажыў крэпасць Камянец на р. Лясная. Мяркуюць, што Алекса ў 1271—89 пабудаваў Камянецкую вежу.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
АБРА́ЗА,
наўмысная знявага гонару і годнасці асобы, выказаная ў непрыстойнай форме. Можа наносіцца вусна, у пісьмовай форме або дзеяннем, публічна, у прысутнасці пацярпелага або завочна. ПаводлеКК Рэспублікі Беларусь з’яўляецца крымін. злачынствам.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
андраме́да
(н.-лац. andromeda, ад гр. Andromede = паводле старажытнагрэчаскай міфалогіі дачка цара Эфіопіі Кефея, прынесеная ў ахвяру марскому страшыдлу і вызваленая Персеем)
нізкая вечназялёная кустовая расліна сям. верасовых, пашыраная ў лясной і тундравай зонах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
катастрафі́зм
(фр. catastrophisme, ад гр. katastrophe = пераварот, знішчэнне)
вучэнне, паводле якога развіццё зямной кары і арганічнага свету адбываецца ў выніку перыядычных сусветных геалагічных катастроф і патопаў, што наступаюць пасля трывалага перыяду спакою; тэорыя катастроф.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
го́рад
1.Стар. Замак, населены пункт, які быў абнесены сцяной, абкапаны ровам; крэпасць.
2. Вялікае цывілізаванае паселішча, буйны цэнтр (БРС).
3. Высокі ўзгорак, гара на месцы затанулага горада (паводле паданняў).
4. Месца, лагер у час гульні ў лапту, дзе стаіць адна група і выбівае мячык у другой (Стол.). Тое ж ка́ша (Слаўг.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
ГАНУШКЕ́ВІЧ (Hanuszkiewicz) Адам
(н. 16.6.1924, г. Львоў, Украіна),
польскі акцёр і рэжысёр. Скончыў драм. школу ў г. Жэшаў (1945). Працаваў у т-рах Кракава, Познані і інш. У 1955 у Варшаве: дырэктар т-раў Паўшэхнага (1963—68), Нарадовага (1968—82), Новага (з 1989). Сярод пастановак: «Вяселле» (1963; 1974 і роля Паэта) і «Вызваленне» (1966, і роля Конрада) С.Выспянскага, «Пан Вакульскі» паводле Б.Пруса (1967), «Нябоская камедыя» З.Красінскага (1969), «Кардыян» Ю.Славацкага і «Гамлет» У.Шэкспіра (1970), «Сід» П.Карнеля (1984), «Злачынства і пакаранне» паводле Ф.Дастаеўскага (1964, і роля Раскольнікава); паэт. кампазіцыі «Хатні спеўнік» з муз. С.Манюшкі (1982) і інш. Здымаўся ў кіно. Адзін са стваральнікаў тэлевізійнага т-ра ў Польшчы, аўтар шэрагу яго пастановак («Пан Тадэвуш» паводле А.Міцкевіча і інш.). Ставіў спектаклі на сцэнах тэатраў ФРГ і Фінляндыі. Дзярж. прэмія Польшчы 1964, 1968.