debacle

[deɪˈbɑ:kəl]

n.

1) пара́за n., по́ўны разгро́м, крах -у m.

2) крыгало́м -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

pathetic

[pəˈӨetɪk]

adj.

1) жа́ласны, жа́ласьлівы; ва́рты жа́лю, жалюго́дны

2) по́ўны па́тасу, усхвалява́ны; хвалю́ючы, патэты́чны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

unqualified

[ʌnˈkwɑ:lɪfaɪd]

adj.

1) некваліфікава́ны; няго́дны, непрыда́тны

2) бясспрэ́чны; по́ўны

an unqualified failure — по́ўная няўда́ча

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

тужлі́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Прасякнуты тугой, поўны тугі. З неба даносяцца тужлівыя крыкі: «Курлы! Курлы!» Даніленка. Толькі ўзняўся .. [Корбут], ля вогнішча стаў. І заспяваў. Тужлівая такая песня. Сумная. Савіцкі. Ціхім жалем веяла ад аднатонных малюнкаў палескіх куткоў, дзе ўсё ж такі жыццё стварала своеасаблівыя формы і, нягледзячы на ўбоства, мела сваю павабнасць і хараство, свой твар, поўны тужлівага задумёная. Колас. // Які выяўляе тугу. Пастарэла, вельмі пастарэла ты, мама .. У куточках рота назаўсёды ляглі тужлівыя складкі, у вачах — глыбокі смутак. Каршукоў. Погляд .. [Срэбнікава] стаў зусім ужо нясцерпна тужлівы. Быкаў.

2. Які наганяе тугу, выклікае тугу. Была тужлівая цішыня, душная цемра,.. страх сціснуў сэрца дзяўчынкі. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

comprehensive2 [ˌkɒmprɪˈhensɪv] adj. усеабды́мны, вычарпа́льны, шыро́кі, вялі́кі;

compre hensive knowledge усебако́выя ве́ды;

a comprehen sive list по́ўны спіс;

a comprehensive school BrE адзі́ная агульнаадукацы́йная сярэ́дняя шко́ла

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

roomful [ˈru:mfʊl] n. по́ўны пако́й;

It was impossible to concentrate on reading in the roomful of people. Цяжка было засяродзіць увагу на чытанні ў пакоі, поўным народу.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Лапацо́ны, драг. лапацонэ ’шырокія, нязграбныя ступні ног’ (Лучыц-Федарэц), лыпацЬн ’сыты, поўны чалавек’ (Бяльк.). З укр., параўн. зах.-укр. лапацон ’паляшук’, бук. ’здаравяк, нязграбны’, ’шырокі, буйны (аб лісці, узорах)’, дамафоны ’вялізныя ступні’, ’стары абутак’. Параўн. таксама рус. лапотон, лопатон ’лапатні’, ’селянін, які перасяліўся з Еўрапейскай Расіі’, урал. лапотонцы ’лапці’. Да лама] (гл.). Суф. -фон, магчыма, з ідыш.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

серві́з

(фр. service, ад servir = накрываць на стол)

поўны набор сталовай ці чайнай пасуды з агульным мастацкім афармленнем на пэўную колькасць асоб.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

бадзёры, жыццярадасны, прыўзняты, узнёслы, аптымістычны; мажорны, свежы (перан.) □ поўны сілы

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

магі́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да магілы. Магільны камень. Магільны насып.

2. Такі, як у магіле. Магільны холад. // Абсалютны, поўны (аб цішыні, спакоі). Магільная цішыня была ў Чыкілевічавай хаце, калі старшыня сельсавета агалошваў.. грозную рэвалюцыю. Колас.

3. Глухі, нізкі; замагільны (пра голас).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)