Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
Verbum
анлайнавы слоўнікprostrate
1) валі́ць, кі́даць да ног, паніжа́ць, прыніжа́ць
2) прыво́дзіць да зьнямо́гі, мардава́ць, зьнясі́льваць
1)
2) зьнемага́ць; стра́чваць сі́лы, слабе́ць, дахо́дзіць да зьнямо́гі
3.1) які́ ляжы́ць ні́цма
2) зва́лены, зьнямо́жаны, зьнясі́лены (хваро́бай)
3) бясьсі́льны, перамо́жаны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
працягну́ць
1. (нацягнуць) spánnen
2. (
працягну́ць руку́ die Hand áusstrecken;
працягну́ць каму
3. (рабіць далей, не спыняючыся) wéitermachen
ён працягну́ў размо́ву er sétzte das Gespräch fort;
ён працягну́ў пра́цу er sétzte die Árbeit fort
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
адста́ўка
зая́ва аб адста́ўцы Rücktrittsgesuch
у адста́ўцы außer Dienst (
прыня́ць адста́ўку den Rücktritt ánnehmen* [genéhmigen];
вы́йсці ў адста́ўку zurücktreten*
быць у адста́ўцы im Rúhestand sein
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
працягну́ць, ‑цягну, ‑цягнеш, ‑цягне;
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10. Пражыць, праіснаваць некаторы час.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ляка́ць, ляка́тэ ’пужаць’, ляка́цца, ляка́тысь, ляка́тыся ’палохацца’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Zéichen
1) знак, сі́мвал
2) прыкме́та
3) сігна́л
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
пры́клад, ‑у,
1. Учынак, паводзіны або з’ява, якая служыць узорам для каго‑н.
2. Яркі ўзор чаго‑н.
3. Канкрэтная з’ява, факт, які прыводзіцца для тлумачэння чаго‑н., як доказ чаго‑н.
4. Матэматычны выраз, які патрабуе рашэння.
•••
прыкла́д, ‑а і ‑у,
1. ‑а. Расшыраная частка ружэйнага ложа, якая служыць для ўпору ў плячо пры стральбе.
2. ‑у. Дадатковы дапаможны матэрыял (падшэўка, гузікі і пад.) для шыцця адзежы, абутку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ачу́цца, ачуюся, ачуешся, ачуецца;
1. Прыйсці да памяці, ачнуцца; акрыяць.
2.
3. Прачнуцца, праявіцца.
4. Апынуцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
церушы́ць, церушу, цярушыш, цярушыць;
1.
2.
3. Ісці (пра дробны снег, дождж); імжэць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)