Verbum

апаску́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго-што.

1. Зрабіць брудным, запэцкаць.

2. перан. Зусім сапсаваць; зрабіць дрэнным, непрыгодным.

перачарсцве́ць, ‑ее; зак.

Разм.

1. Стаць зусім чэрствым. Хлеб перачарсцвеў.

2. Зачарсцвець — пра ўсё, многае. Усе батоны перачарсцвелі.

абяссо́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Зменшыць колькасць солі ў чым‑н. або зусім пазбавіць што‑н. солі.

бэ, нескл., н.

Назва літары «б».

•••

Ні бэ ні мэ (ні кукарэку) — зусім нічога ле ведаць, не разумець.

канвульсі́ўны, ‑ая, ‑ае.

Сутаргавы. [Госці] проста душыліся ад смеху — канвульсіўнага, дзікага, непрыстойнага, што зусім не пасуе панскаму этыкету. Бядуля.

крадко́м, прысл.

Употай, скрытна. Міця крадком глядзіць на Сюзану, ловячы сябе на думцы, што зусім не хвалюецца. Навуменка.

занасі́ць, ‑нашу, ‑носіш, ‑носіць; зак., што.

Доўга носячы, забрудзіць, абшарпаць. — Занасіў ты зусім сарочку, сынок. Скідай, памыю. Пестрак.

шко́льніцкі, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы школьніку, яго ўзросту. Са школьніцкай гарэзлівасцю крыкнула.. Любка [Коху]: — Ты зусім не ведаеш.. слова [патрыятызм]. Лынькоў.

яхі́днасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан яхіднага. — Можна і зусім уцячы, — мякка, з яхіднасцю параіў Собаль, — дэзерціраваць. Мележ.