паты́цкацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Тыцкацца некаторы час; тыцнуцца некалькі разоў. І дзіця, мабыць, адчула ласку — яно патыцкалася, патыцкалася тварыкам у цвёрдыя Галіны грудзі і заснула. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Лабузава́ты ’распусны (пра дзіця)’ (ашм., Сл. паўн.-зах.). З польск. łobuzowaty ’тс’. Да лобус (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Трыфу́нцік ‘дзіця, якое не набірае вагі да нормы’ (Жд. 1). Да тры і фунт, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

го́цкаць

1. разм hüpfen vi (s), spríngen* vi (s);

2. разм in die Höhe wérfen* (дзіця)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

двухме́сячны zwéimonatig;

двухме́сячнае дзіця́ ein Kind von zwei Mónaten;

у двухме́сячны тэ́рмін ínnerhalb von zwei Mónaten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

знясі́лены

1. erschöpft, ábgezehrt; áufgebraucht;

2. (зняможаны) únterernährt, erschöpft, entkräftet, ábgezehrt;

знясі́ленае дзіця́ ein únterernährtes Kind

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

разду́раны:

разду́ранае дзіця́ разм verzógenes Kind, Balg m -(e)s, Bälge, Schelm m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

cook​1 [kʊk] n.

1. ку́хар; куха́рка

2. naut. кок

♦

too many cooks spoil the broth ≅ y сямі́ ня́нек дзіця́ мурза́тае

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

cuddle​2 [ˈkʌdl] v. прыціска́ць да сябе́, мо́цна абдыма́ць;

cuddle a baby in one’s arms прыціска́ць да сябе́/да сваі́х грудзе́й дзіця́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

забаўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; незак., каго-што.

Весяліць, пацяшаць чым‑н. цікавым, забаўным. [Лабановічу] было надзвычайна вісела, язык развязаўся, ён забаўляў паненак; яны слухалі і смяяліся. Колас. [Эдвард Лявэр] узяў дзіця на рукі, прытуліў да сяк, падняў яго высока на руках, пачаў усміхацца, забаўляць дзіця, цмокаць яму губамі. Чорны. // Займаць гаворкай, адцягваць увагу ад чаго‑н. — Не забаўляй, вон з поля! — крычыць высокі. — Чаго зубы загаворваеш!.. Галавач. // Даглядаць, няньчыць. Цэлы дзень забаўляла бабка ўнучку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)