Tag

m -(e)s, -e дзень

gúten ~ ! — до́бры дзень!

álle ~e — штодня́

am [bei] ~e — удзе́нь; днём

éines ~es — аднаго́ ра́зу, адно́йчы

~ für ~ — штодня́, дзень за днём, дзень пры дні

in díesen ~en — гэ́тымі дня́мі

von ~ zu ~ — дзень пры дні

den ~ nachhér — на другі́ дзень

(héute) über acht ~еn — (ро́ўна) праз тддзень

den gánzen ~ — уве́сь дзень

~ und Nacht — дзень і ноч, су́ткі

der ~ bricht an [neigt sich] — дзень наступа́е [канча́ецца]

die ~e néhmen zu [néhmen ab] — дні прыбыва́юць [ме́ншаюць, караце́юць]

etw. an den ~ bríngen* — праяўля́ць, выяўля́ць што-н.

an den ~ kómmen* — выяўля́цца; выступа́ць, выхо́дзіць

über ~(e) — горн. на паве́рхні

únter ~e — горн. пад зямлёй

~ des Síeges — дзень перамо́гі

◊ in bésten ~en — у ро́сквіце сіл

der Jüngste ~ — рэл. дзень Стра́шнага суда́

álle ~e ist kein Sónntag — не заўсягды́, як на дзяды́

man soll den ~ nicht vor dem Ábend lóben — ≅ не хвалі́ся се́ўшы, а хвалі́ся з’е́ўшы; не лічы́ кве́тачкі ўве́сну, а лічы́ я́гадкі ўво́сень

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

выхадны́, ‑а́я, ‑о́е.

1. Які служыць для выхаду, выйсця. Выхадныя дзверы. Выхадны комін. □ Ззаду засталіся станцыйныя пабудовы, прамільгнуў выхадны светафор. Васілёнак.

2. Не для працы; святочны, парадны. Выхадны касцюм.

3. (у спалучэнні са словам «дзень»). Нерабочы. Выхадны дзень. // у знач. наз. выхадны́, ‑о́га, м. Дзень адпачынку. Часам нават у выхадны.. [Ціхона] можна было знайсці толькі на заводзе. Грамовіч.

4. у знач. наз. выхадны́, ‑о́га, м.; выхадна́я, ‑о́й (‑о́е), ж. Той, хто выкарыстоўвае свой дзень адпачынку. [Зелянюк:] — Бачыш, я выхадны сёння. Зарэцкі. — Добрай раніцы, мамачка, — пацягнулася Ларыска рукамі да маці. — Ты сёння выхадная, праўда? І ў мяне сёння выхадны дзень. Так? Арабей.

•••

Выхадная дапамога гл. дапамога.

Выхадная роля гл. роля.

Выхадныя даныя гл. даны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Радзі́мы ’родны, свой (ад нараджэння); спадчынны’ (ТСБМ, Нас.), радзімы ’прыродны, ад роду’ (ТС). Ад радзіць 1 (гл.) па ўзору любімы. Сюды ж радзі́мы знак ’прыроджаная плямка на целе чалавека’ (Шат., Сцяшк.; ашм., Стан.), радзі́мая заме́тка ’тс’ (Сл. ПЗБ), радзі́мка ’тс’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ), радзі́мае це́ла ’непашкоджанае месца на целе’ (Ян.), радзі́мы дзень ’дзень нараджэння’ (Мат. Гом.), параўн. рус. роди́мое пятно́, укр. роди́мка, родима пляма ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

soggy

[ˈsɑ:gi]

adj.

1) прамо́клы, мо́кры

2) адсырэ́лы, сыры́

soggy day — сыры́ дзень

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Groundhog Day

Дзень Сурка́ (2 лю́тага, калі́ суро́к прачына́ецца ад свае́ сьпя́чкі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

workday

[ˈwɜ:rkdeɪ]

n.

1) працадзе́нь -ня m.

2) працо́ўны дзень; бу́дзень -ня m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

суткі, дзень; пара (абл.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

журфі́кс, ‑а, м.

Уст. Вечар для прыёму гасцей у загадзя вызначаны дзень тыдня.

[Ад фр. jour fixe — пэўны дзень.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надзёншчына, ‑ы, ж.

Разм. Надзённыя клопаты; тое, што бывае кожны дзень. Аднастайнасць надзёншчыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надурэ́цца, ‑рэюся, ‑рэешся, ‑рвецца; зак.

Разм. Многа, удоваль падурэць. Дзеці надурзліся за дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)