дзень, дня, мн. дні, дзён, м.

1. Частка сутак ад усходу да захаду сонца, ад раніцы да вечара.

Ясны д.

Дасць Бог д., дасць і спажытак (прыказка). І дзень і ноч.

2. Тое, што і суткі.

Водпуск на пяць дзён.

3. Прамежак часу ў межах сутак, заняты чым-н.

Працоўны д.

Светлавы д.

4. чаго. Вызначаны тэрмін, дата, прысвечаная якой-н. падзеі.

Д.

Перамогі.

Д. нараджэння.

5. мн. Пара, перыяд.

Дні юнацтва.

○

Палярны дзень — за Палярным кругам: частка года, калі сонца не заходзіць за гарызонт.

Посны дзень — дзень, у які згодна з царкоўным звычаем нельга есці скаромнае.

Разгрузачны дзень — харчаванне аднатыпнымі прадуктамі на працягу аднаго дня з мэтай аздараўлення або пахудзення.

Санітарны дзень — дзень, які прызначаецца для санітарнага агляду службовага памяшкання.

Рабочы (працоўны) дзень — пэўная колькасць часу, адведзеная для работы, службы.

◊

Добры дзень! — прывітальны зварот днём пры сустрэчы.

Дзень у дзень; дзень пры дні — штодзень, кожны дзень.

З дня на дзень — у адзін з бліжэйшых дзён.

Чакаем іх з дня на дзень.

Наводзіць цень на ясны дзень — наўмысна ўносіць няяснасць у якую-н. справу; блытаць каго-н.

Учарашні дзень — былое, мінулае.

Чорны дзень — цяжкая, змрочная часіна.

|| памянш.-ласк. дзянёк, -нька́, мн. -нькі́, -нько́ў, м. (да 1—3 знач.).

|| прым. дзённы, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дзень (род. дня) м.

1. в разн. знач. день; (месяца — ещё) число́ ср.;

ён пяць дзён хварэ́ў — он пять дней боле́л;

выхадны́ дз. — выходно́й день;

Дз. дру́ку — День печа́ти;

дні дзяці́нства — дни де́тства;

чэ́рвеня пя́тага дня — ию́ня пя́того числа́;

2.: ужо́ дз. света́ет; рассвело́;

да дня — за́темно, до рассве́та;

○ пара́дак дня — поря́док дня, пове́стка дня;

паля́рны дз. — поля́рный день;

саніта́рны дз. — санита́рный день;

светлавы́ дз. — светово́й день;

рабо́чы дз. — рабо́чий день;

разгру́зачны дз. — разгру́зочный день;

◊ до́бры дз.! — до́брый день!; здра́вствуй(те)!;

дз. адчы́неных дзвярэ́й — день откры́тых двере́й;

як ноч і дз. — как ночь и день;

наве́сці цень на я́сны дз. — навести́ тень на плете́нь (на я́сный день);

гэ́тымі дня́мі, на гэ́тых днях — на днях;

аднаго́ дня — в оди́н прекра́сный день;

цалю́ткі (цэ́лы) дз. — день деньско́й;

аб дз., за адзі́н дз. — в оди́н день;

дз. за днём — день за днём;

з ко́жным днём — с ка́ждым днём, день ото дня;

дз. пры дні — изо дня́ в день;

дз. у дз. — ежедне́вно, ка́ждый день;

дз. і ноч — день и ночь;

да гэ́тага дня, па гэ́ты дз. — по сей день;

з дня ў дз. — ежедне́вно;

з дня на дз. — со дня на́ день;

дз.-другі́ — день-друго́й;

дні злі́чаны — дни сочтены́;

на чо́рны дз. — на чёрный день;

за́ўтрашні дз. — за́втрашний день;

сяро́д бе́лага дня — среди́ (средь) бе́лого дня;

учара́шні дз. — вчера́шний день;

чуць дз. — ни свет ни заря́;

ко́жны бо́жы дз. — ка́ждый бо́жий день;

да канца́ дзён (сваі́х) — до конца́ дней (свои́х);

жыць сяго́нняшнім днём — жить сего́дняшним днём;

на схі́ле дзён — на зака́те дней;

лічы́ць дні — счита́ть дни;

су́дны дз. — су́дный день;

за́днім днём — за́дним число́м;

лі́чаныя дні — счи́танные дни;

займа́цца на дз. — бре́зжить, бре́зжиться;

днём з агнём не знайсці́ — днём с огнём не найти́;

на зло́бу дня — на зло́бу дня;

я́сна, як бо́жы дз. — я́сно, как бо́жий день;

не па днях, а па гадзі́нах — не по дням, а по часа́м;

абы́ дз. да ве́чара — че́рез пень коло́ду;

вось табе́, ба́бка, і Ю́р’еў дз. — погов. вот тебе́, ба́бушка, и Ю́рьев день

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

дзень, дня; Р мн. дзён; м.

1. Частка сутак, час ад усходу да заходу сонца, ад раніцы да вечара. Ціхія ясныя дні, пасля дажджоў, палалі сонцам. Чорны. Ад лагера да Кромані.. не больш дваццаці кіламетраў, аднак на гэты пераход быў затрачаны доўгі летні дзень. Брыль. // Дзённае святло. [Маці] устала да дня, напякла бліноў ды прылегла адпачыць. Ваданосаў. — Уцякай жа за пагодай, Донька маладая, Покі дзень засвеціць ясны, Покі сіл хапае! Купала.

2. Суткі, прамежак часу ў 24 гадзіны. У тыдні сем дзён. □ Ужо колькі дзён, як ціхімі вечарамі глуха гудзе зямля, і гэты гул нарастае штодня. Лынькоў. // Прамежак часу ў сутках або цэлыя суткі, прысвечаныя пэўнаму роду заняткаў, дзейнасці. Дзень адпачынку. Святочны дзень. Кірмашовы дзень. Прыемны дзень.

3. Дакладна вызначаны тэрмін, дата, прысвечаная якой‑н. падзеі, святкаванню чаго‑н. Дзень Канстытуцыі. Міжнародны жаночы дзень. □ У той вечар яны адзначалі дзень нараджэння аднаго з таварышаў; у брыгадзе з’явілася і такая традыцыя — калектыўна адзначаць дні нараджэння. Лось.

4. толькі мн. (дні́, дзён). Пэўны час, перыяд жыцця. Дні дзяцінства. □ Апошнія канікулы былі самымі шчаслівымі, светлымі днямі жыцця. Шамякін. Дні прайшлі, На галаву апалі Замаразкі першай сівізны. Панчанка.

•••

Дзень адкрытых дзвярэй — дзень вольнага доступу (з мэтай азнаямлення з прадпрыемствам, навучальнай установай і г. д.).

Павестка дня гл. павестка.

Палярны дзень — частка года за палярным кругам, на працягу якой сонца не заходзіць.

Парадак дня гл. парадак.

Посны дзень — дзень, у які згодна з царкоўнымі законамі нельга есці скаромнае.

Рабочы (працоўны) дзень — пэўная колькасць часу, прызначаная для работы, службы.

Разгрузачны дзень — дзень з аблегчанай дыэтай, які назначаецца для асоб, схільных да паўнаты.

Санітарны дзень — дзень, у які праводзіцца санітарны агляд службовага памяшкання.

Светлавы дзень — частка сутак, на працягу якой свеціць сонца.

Скаромны дзень — дзень, у які згодна з царкоўнымі законамі дазваляецца есці малочную і мясную ежу.

Абы дзень да вечара — абы-як, не выяўляючы старання, зацікаўленасці да работы, да жыцця.

Белым днём — удзень, днём.

Грош цана (у базарны дзень) гл. цана.

Гэтымі днямі; на гэтых днях — некалькі дзён таму назад або праз некалькі наступных дзён.

Да канца дзён (сваіх) гл. канец.

Дзень ада дня — а) з кожным днём, паступова. — Дык вот я нешта не бачу, каб дзень ада дня лепш рабілася, — падцвяліў Конан. Лобан; б) штодзень, кожны дзень. Ты гары, ты рвіся дзень ада дня, з цямна да цямна, а ёй — хоць бы што! Мележ.

Дзень добры!; Добры дзень! — прывітальны зварот пры сустрэчы раніцай або днём.

Дзень за днём — з кожным днём, паступова.

Дзень і ноч — увесь час, пастаянна, бесперапынна.

Дзень у дзень; дзень пры дні — штодзень, кожны дзень.

Дні злічаны чые — мала засталося жыць каму‑н.

Жыць сягонняшнім днём гл. жыць.

Заглянуць у заўтрашні дзень гл. заглянуць.

Заднім днём — больш раннім, чым было на самой справе.

Заўтрашні дзень — недалёкай будучыня; тое, што будзе.

З дня на дзень — а) у бліжэйшыя дні (чакаць каго‑, чаго‑н. і пад.). З дня на дзень чакаўся прыезд меліяратараў. Дуброўскі; б) увесь час, з аднаго дня на другі (адкладваць і пад.). [Ганна] збіралася з дня на дзень паўтарыць паездку, ды... усё не магла сабрацца. Гартны; в) з кожным днём, паступова.

З дня ў дзень — а) кожны дзень, некалькі дзён запар. Над полем, над дарогаю — з дня ў дзень пяшчотная сонечнасць. Мележ; б) з кожным днём, паступова. З дня ў дзень губляла блакітную празрыстасць неба. Краўчанка.

Злоба дня гл. злоба.

Кожны божы дзень — штодзённа.

Лічаныя дні — мала часу; нядоўга.

Навесці цень на ясны дзень гл. навесці.

На злобу дня гл. злоба.

На схіле дзён гл. схіл.

Не па днях, а па гадзінах гл. гадзіна.

Судны дзень — а) паводле рэлігійных уяўленняў, дзень «страшнага» суда, дзень канца свету; б) час расплаты за злачынствы. Судны дзень набліжаецца. З хмары хутка грозных маланак штыкі Па варожых галовах удараць. Куляшоў.

Сярод белага дня — удзень, днём.

Учарашні дзень — былое, мінулае.

Чорны дзень — перыяд нястачы, беднасці ў жыцці; цяжкая часіна.

Чуць дзень — вельмі рана, як толькі пачало світаць.

Як дзень белы — увесь дзень, цэлы дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзень м Tag m -(e)s, -e;

працо́ўны дзень Árbeitstag m, Wérktag m;

дзень адпачы́нку Erhólungstag m, Rúhetag m;

выхадны́ дзень (árbeits)fréier Tag; Rúhetag m (у сталоўках, магазінах);

свято́чны дзень Féiertag m, Fésttag m;

прыёмны дзень Spréchtag m;

дзень нараджэ́ння Gebúrtstag m;

дзень вы́бараў Wáhltag m;

дзень заду́шны рэл Állerseélentag m, Állerséelen; гл Дзяды І;

◊ до́бры дзень! gúten Tag!;

у адзі́н цудо́ўны дзень éines schönen Táges;

дня́мі (у мінулым) néulich; (у будучым) in díesen Tágen;

насту́пнага дня tags daráuf, ánderntags;

на гэ́ты дзень bis jetzt;

праз адзі́н дзень jéden zwéiten Tag;

з дня на дзень tagáus tagéin, tágtäglich, Tag für Tag;

на чо́рны дзень für den Nótfall;

сяро́д бе́лага дня разм am hélllichten Tág(e)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

дзень

Том: 8, старонка: 79.

08-079_0435_%D0%94%D0%B7%D0%B5%D0%BD%D1%8C.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

Дзень. Параўн. рус. день, укр. день, польск. dzień, чэш. den, серб.-харв. да̑н, балг. ден, ст.-слав. дьнь. Прасл. *dьnь < і.-е. *din‑; параўн. ст.-інд. dínam ’дзень’, літ. dienà, лац. diēs ’дзень’ і г. д. Агляд гл. у Фасмера, 1, 498–499; Трубачова, Эт. сл., 5, 213–214. Гл. яшчэ Бернекер, 1, 253–254.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

чалаве́ка-дзень, -дня́, мн. -дні, -дзён, м.

Адзінка ўліку рабочага часу, якая вымяраецца колькасцю працы, выкананай адным чалавекам за рабочы дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

чалаве́ка-дзень, -дня́ м., эк. челове́ко-день

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

чалаве́ка-дзень, ‑дня, м.

Спец. Адзінка ўліку рабочага часу, якая вымяраецца колькасцю працы, выкананай адным чалавекам за рабочы дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штодзе́нь, прысл.

Кожны дзень; з дня ў дзень.

Ш. ідзе дождж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)