назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дні́ | ||
| дня́ | дзё́н | |
| дню́ | дня́м | |
| дні́ | ||
| днё́м | дня́мі | |
| дні́ | дня́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дні́ | ||
| дня́ | дзё́н | |
| дню́ | дня́м | |
| дні́ | ||
| днё́м | дня́мі | |
| дні́ | дня́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
1. Частка сутак ад усходу да захаду сонца, ад раніцы да вечара.
2. Тое, што і суткі.
3. Прамежак часу ў межах сутак, заняты чым
4. чаго. Вызначаны тэрмін, дата, прысвечаная якой
5.
Палярны
Посны
Разгрузачны
Санітарны
Рабочы (працоўны)
Добры
З дня на
Наводзіць цень на ясны
Учарашні
Чорны
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
1.
2.: ужо́ дз. света́ет; рассвело́;
○ пара́дак дня — поря́док дня, пове́стка дня;
паля́рны дз. — поля́рный день;
саніта́рны дз. — санита́рный день;
светлавы́ дз. — светово́й день;
рабо́чы дз. — рабо́чий день;
разгру́зачны дз. — разгру́зочный день;
◊ до́бры дз.! — до́брый день!; здра́вствуй(те)!;
дз. адчы́неных дзвярэ́й — день откры́тых двере́й;
як ноч і дз. — как ночь и день;
наве́сці цень на я́сны дз. — навести́ тень на плете́нь (на я́сный день);
гэ́тымі дня́мі, на гэ́тых днях — на днях;
аднаго́ дня — в оди́н прекра́сный день;
цалю́ткі (цэ́лы) дз. — день деньско́й;
аб дз., за адзі́н дз. — в оди́н день;
дз. за днём — день за днём;
з ко́жным днём — с ка́ждым днём, день ото дня;
дз. пры дні — изо дня́ в день;
дз. у дз. — ежедне́вно, ка́ждый день;
дз. і ноч — день и ночь;
да гэ́тага дня, па гэ́ты дз. — по сей день;
з дня ў дз. — ежедне́вно;
з дня на дз. — со дня на́ день;
дз.-другі́ — день-друго́й;
дні злі́чаны — дни сочтены́;
на чо́рны дз. — на чёрный день;
за́ўтрашні дз. — за́втрашний день;
сяро́д бе́лага дня — среди́ (средь) бе́лого дня;
учара́шні дз. — вчера́шний день;
чуць дз. — ни свет ни заря́;
ко́жны бо́жы дз. — ка́ждый бо́жий день;
да канца́ дзён (сваі́х) — до конца́ дней (свои́х);
жыць сяго́нняшнім днём — жить сего́дняшним днём;
на схі́ле дзён — на зака́те дней;
лічы́ць дні — счита́ть дни;
су́дны дз. — су́дный день;
за́днім днём — за́дним число́м;
лі́чаныя дні — счи́танные дни;
займа́цца на дз. — бре́зжить, бре́зжиться;
днём з агнём не знайсці́ — днём с огнём не найти́;
на зло́бу дня — на зло́бу дня;
я́сна, як бо́жы дз. — я́сно, как бо́жий день;
не па днях, а па гадзі́нах — не по дням, а по часа́м;
абы́ дз. да ве́чара — че́рез пень коло́ду;
вось табе́, ба́бка, і Ю́р’еў дз. —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1. Частка сутак, час ад усходу да заходу сонца, ад раніцы да вечара.
2. Суткі, прамежак часу ў 24 гадзіны.
3. Дакладна вызначаны тэрмін, дата, прысвечаная якой‑н. падзеі, святкаванню чаго‑н.
4.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
працо́ўны
выхадны́
свято́чны
прыёмны
◊ до́бры
у адзі́н цудо́ўны
дня́мі (у мінулым) néulich; (у будучым) in díesen Tágen;
насту́пнага дня tags daráuf, ánderntags;
на гэ́ты
праз адзі́н
з дня на
на чо́рны
сяро́д бе́лага дня
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Том: 8, старонка: 79.
Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
чалаве́ка-
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| чалаве́ка- |
чалаве́ка-дні | |
| чалаве́ка-дня | чалаве́ка-дзён | |
| чалаве́ка-дню | чалаве́ка-дням | |
| чалаве́ка- |
чалаве́ка-дні | |
| чалаве́ка-днём | чалаве́ка-дня́мі | |
| чалаве́ка-дні | чалаве́ка-днях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
чалаве́ка-
Адзінка ўліку рабочага часу, якая вымяраецца колькасцю працы, выкананай адным чалавекам за рабочы
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)