адзво́н, ‑у, м.

Дадатковы гук, які вынікае ад удару металічных ці шкляных прадметаў аб што‑н. і далучаецца да асноўнага гуку ці шуму. Толькі чутно было, як боўталася з бляшаным адзвонам вадкасць у бітонах. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шу́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. У працэсе працы, руху, дзеяння і пад. утвараць глухі характэрны гук. Пайшла работа — ціхая, увішная, без адзінага слова. Шухаюць рыдлёўкі, скрыгочуць каменнем, ды пагрымлівае бульба, падаючы ў кашы. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

какафо́нія

(гр. kakophonia, ад kakos = дрэнны + phone = гук)

негарманічнае спалучэнне гукаў, непрыемнае для слыху (у музыцы, вершах).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

магнітафо́н

(фр. magnétophone, ад гр. magnetis = магніт + phone = гук)

апарат для запісу і ўзнаўлення гукаў электрамагнітным шляхам.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

алафо́н

(ад ала- + -фон)

лінгв. гук, які адрозніваецца ад іншага гука фанетычнай прыметай, а не функцыяй.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гіперсо́нік

(ад гіпер- + лац. sonus = гук)

звышгукавы самалёт, скорасць якога складае некалькі тысяч кіламетраў у гадзіну.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

імплазі́ўны

(лац. implosivus)

лінгв. змычны зычны гук, пры вымаўленні якога за змычкай няма выбуху (напр. «абмыць»).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

лабіядэнта́льны

(ад лац. labium = губа + dens, -ntis = зуб)

лінгв. губна-зубны зычны гук (напр. «в», «ф»).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

трыфто́нг

(гр. triphthongos, ад tri = трох + phthongos = галосны гук)

спалучэнне трох галосных гукаў у адным складзе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фане́ма

(гр. phonema = гук)

лінгв. найменшая гукавая адзінка мовы, якая ў розных пазіцыях выконвае сэнсаадрознівальную функцыю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)