лабіядэнта́льны
(ад лац. labium = губа + dens, -ntis = зуб)
лінгв. губна-зубны зычны гук (напр. «в», «ф»).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)