фане́ма
(гр. phonema = гук)
лінгв. найменшая гукавая адзінка мовы, якая ў розных пазіцыях выконвае сэнсаадрознівальную функцыю.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)